نقش اضطراب اجتماعی اندام و نظم جویی شناختی- هیجانی بر تبحر حرکتی کودکان 9 تا 11 ساله

مقدمه و هدف: مهم ترین هدف دوران کودکی رشد مهارت های حرکتی است که بر طبق نتایج تحقیقات اخیر نقش بسزایی در عملکرد ورزشی ایفا می کند. هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش اضطراب اجتماعی اندام و نظم جویی شناختی هیجان بر تبحر حرکتی کودکان 9 تا 11 ساله بود.روش شناسی: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را دانش آموزان پسر ابتدایی 9 تا 11 ساله شهرستان ارومیه در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند تشکیل دادند. 200 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب اجتماعی اندام موتل و کنروی(2000)، نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران(2007) و تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی(2005) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کلموگروف-اسمیرنوف، آزمون دوربین-واتسون و تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان انجام شدنتایج: یافته ها نشان داد که بین اضطراب اجتماعی اندام و تبحر حرکتی کودکان رابطه منفی وجود دارد. همچنین بین نظم جویی شناختی –هیجانی با تبحر حرکتی کودکان رابطه معنی دار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که اضطراب اجتماعی اندام را می توان متغیری پیش بین برای تبحر حرکتی کودکان در جهت معکوس نظر گرفت. همچنین مولفه ی نظم جویی شناختی –هیجانی را می توان بعنوان متغیر پیش بین تبحر حرکتی در جهت مثبت در نظر گرفت.

Keywords:

اضطراب اجتماعی اندام , نظم جویی شناختی- هیجانی , تبحر حرکتی