گزارش یک مورد لنفوم غیر هوجکین در استخوان فک پایین

مقدمه: بروز لنفوم بدخیم در د هان نادر بوده و حدود 5/3% از بدخیمی های د هانی را شامل می شود. لنفوم بدخیم بیشتر در بالغین دیده شده است، ولی انواع شدید و متوسط در کودکان هم دیده می شود. بیماری بیشتر در گره های لنفاوی شروع می شود ولی نوع اکسترانودال هم دیده شده است (در اطفال فرم اکسترانودال شایع تر از نودال است). تظاهر بیماری به صورت توده غیرحساس با سیری در طی ماه ها که بیشتر در گردن، زیربغل و کشاله ران دیده می شود. لنفوم در حفره د هان به صورت اکسترانودال، در بافت نرم یا در استخوان ایجاد می شود. تظاهرات بافت نرم به شکل تورم منتشر غیرحساس در وستیبول باکال، خلف کام سخت یا لثه است. بیمار ممکن است از اختلال حس و سندرم چانه بی حس به ویژه در ضایعات فک پایین شکایت داشته باشد. گزارش مورد: یک پسر 8 ساله با شکایت از لقی دندان های دائمی برای 15 روز به بخش بیماری های د هان دانشکده دندانپزشکی مشهد مراجعه کرد. بیمار همجنین تاریخچه ای از پارستزی لب پایین در 1 ماه گذشته و فلج عصب صورتی سمت چپ که از 7 روز قبل ایجاد شده بود، می داد. همزمان بیمار دچار بی حالی، بی اشتهایی، درد استخوانی و لنفادنوپاتی (سر و گردن) علائم شبه آنفلوانزا، خستگی و لکوسیتوز بود. با تشخیص کلینیکی لوسمی بیمار به متخصص خون کودکان ارجاع شد. تشخیص نهایی لنفوم غیرهوجکین با نمونه برداری گره لنفاوی مشخص گردید. نتیجه گیری: دندانپزشکان نقش مهمی در تشخیص اولیه لنفوم دهان دارند. لنفوم غیرهوجکین در سر و گردن معمولا به صورت یک تورم بدون درد غده لنفاوی بروز می یابد ولی تظاهرات دیگری هم وجود دارد که می تواند مشکلات تشخیصی زیادی ایجاد کند که منجر به تاخیر تشخیص و شروع درمان مناسب می شود.

Keywords:

لنفوم غیرهوجکین , لنفادنوپاتی , لقی دندان , فلج عصب صورتی