بررسی تزریق پذیری و رابطه آن با نفوذپذیری توده سنگ در ساختگاه سد آغچای

تزریق، فرآیند راندن و نهشته کردن ماده ای خارجی به درون فضاهای خالی توده سنگ میزبان است، به گونه ای که ویژگی های مهندسی سنگ میزبان برای سازگاری با اهداف کوتاه و بلند مدت مهندسی اصلاح گردد. ساختگاه سد آغ چای در استان آذربایجان غربی و در 10 کیلومتری غرب شهرستان قره ضیاءالدین واقع است. از نظر نفوذپذیری ساختگاه سد به پنج زون تقسیم بندی شده است که از نفوذپذیری کم به زیاد عبارتند ازE و D ،C ،B ،A که مقایسه بین شاخص نفوذپذیری و میزان خورند در هر زون به صورت نمودارهای میله ای نشان داده شده است. نفوذپذیری در تکیه گاه راست عمدتاً درعمق 50 متری کاهش می یابد. در بستر رودخانه نیز از عمق حدود 90 متر به پایین به غیر از چند قطعه اغلب قطعات، نفوذپذیری پائینی دارند. در تکیه گاه چپ، نفوذپذیری در عمق حدود 75 متری به حداقل می رسد. اطلاعات به دست آمده از مجموعاً 339 آزمایش نفوذپذیری لوژن، رفتار انبساطی 36 درصد، رفتار خطی 22 درصد، رفتار آب شستگی 21 درصد، رفتار آشفته 16 درصد و رفتار بسته شدن 5 درصد را نشان می دهند. نتایج نشان می دهد که متوسط میزان جذب سیمان در سنگهای آهکی 220 کیلوگرم در متر و در سنگ های کنگلومرا، سیلتستون و گل سنگ نیز حدود 200 کیلوگرم در متر است که نشانگر سیمان خوری زیاد است.

Keywords:

نفوذپذیری , تزریق , خورند , آغچای