تحلیل نظرات فقهی پیرامون تعهد به نفع ثالث
Publish place: JOURNAL LAW RESEARCH OF GHANONYAR، Vol: 2، Issue: 5
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 490
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_EGHAN-2-5_001
تاریخ نمایه سازی: 29 مهر 1398
Abstract:
اصل شخصی بودن قراردادها ( Privity of contract ) یکی از اصول حاکم بر عقود است که در حقوق اروپا هم در نظام حقوقی کامن لا( Common law ) هم در نظام مدون (civil law) پذیرفته شده است. منظور از این اصل آن است که قراردادی که میان اشخاص منعقد می شود فقط طرفین قرارداد از آن عقد منتفع می گردند و تنها آنان خواهند توانست درباره آن عقد به عنوان ذی نفع در دادگاه طرح دعوی نمایند، و نیز هیچ کس خارج از عقد، مسیولیت و تعهدی نسبت به عقد نخواهد داشت به عبارت دیگر کسانی که خارج از عقد می باشند و طرفین عقد نیستند مستقیم Ĥ نفع و یا زیانی از عقد نخواهند داشت. این اصل مبتنی است بر اصل استقلال و آزادی فردی در ایجاد روابط حقوقی و به عبارت دیگر اصل حاکمیت اراده که به موجب آن هیچ کس نمی تواند اراده خود را بر دیگری تحمیل نماید و بدون اینکه دخالتی داشته باشد، دینی و یا حقی را بر عهده او واگذارد و یا حقی را برای او به وجود آورد و یا از او سلب نماید.
Authors
بهنام اسدی
استاد دانشگاه