اثر تمرین مقاومتی و جنستیین بر لپتین و پروفایل چربی موش های صحرایی دیابتی شده با استروپتوزوتوسین

سابقه و هدف: دیابت بیماری مزمنی است که موجب افزایش لپتین و پروفایل چربی می شود. هدف از این تحقیق بررسی اثر تمرینمقاومتی و جنستیین بر لپتین و پروفایل چربی موش های صحرایی دیابتی می باشد.مواد و روشها: برای انجام این مطالعه تجربی تعداد 56 سر موش صحرایی دیابتی انتخاب شده و در 7 گروه 8 سری شامل کنترل،تمرین مقاومتی، مصرف 30mg/kg جنستین، مصرف 10mg/kg جنستین، تمرین مقاومتی و مصرف 30mg/kg جنستیین، تمرین مقاومتی و مصرف 10mg/kg جنستیین و شم تقسیم شدند. گروه های تمرین مقاومتی بهمدت 8 هفته و 5 جلسه در هفته به اجرای تمرینات مقاومتی پرداختند.نتایج : تمرین مقاومتی اثر معنی داری بر کاهش لپتین، تری گلیسرید، کلسترول و VLDL داشت (P≤0/05). مصرف جنستیین، اثر معنی داری بر کاهش لپتین و افزایش HDL داشت (P≤0/05) و تاثیری بر کاهش تری گلیسرید ، کلسترول VLDL و LDL نشان نداد (P≥0/05). تمرین مقاومتی همراه با مصرف جنستیین نیز اثر تعاملی در کاهش لپتین، تری گلیسرید، کلسترول، VLDL ،LDL و افزایش HDL داشت (P≤0/05). همچنین، مصرف 10mg/kg و 30 جنستیین اثرات یکسانی در کاهش لپتین و افزایش HDL موش های صحرایی دیابتی داشت (P≥0/05). نتیجه گیری: انجام تمرین مقاومتی همزمان با مصرف جنستیین در موش های دیابتی شده با استروپتوزوتوسین دارای اثرات تعاملی کاهنده لپتین و چربی می باشد.

Keywords:

دیابت , تمرین مقاومتی , جنستیین , لپتین , پروفایل چربی