بررسی آتریوم در فضاهای داخلی با توجه به روح مکان و حس تعلق به مکان

امروزه یکی از اساسی ترین موضوعات در معماری مدرن که تامین روشنایی فضاهای داخلی توسط آتریوم و روح مکان و حس تعلق به مکان داشتن در این گونه فضاها می باشد از آتریوم از بازشوهای سقفی و بهره مندی از نور طبیعی که نه تنها باعث روشنایی فضای داخلی می شود بلکه حس زیبایی به فضای داخلی و حس تعلق به مکان را به فرد داده تا بتواند در این نوع فضاها حسی توام با عاطفه در مکان را داشته باشد. در معماری مدرن استفاده از آتریوم و در سنت قدیم که به جای آتریوم از حیاط مرکزی برای تبادل هوا و حس تعلق به مکانی و روح مکان در این گونه فضاها بیشتر یافت می شد. در این مقاله به بررسی آتریوم به عنوان فضایی مهم در معماری امروز و اهمیت آن در شکل گیری معماری و احساس و ادراک از محیط را می پردازد و از آتریوم به عنوان فضایی از معماری که دارای غنای فرمی و مفهومی و عملکردی است، نام برده می شود که وجود آن در یک بنا در کنار سایر فضاها به تجربیات فضایی و حس زیبایی منجر می شود. روش انجام این پژوهش با درنظر گرفتن مقالات مشابه قبلی استفاده از تحقیقات کتابخانه ای و اینترنتی و به روش تحلیلی و توصیفی و تفسیر مطالب مرتبط به موضوع می باشد. هدف از این تحقیق بررسی روح مکان و تعلق به مکان در فضاهای داخلی آتریوم می باشد که به چه میزانی از این گونه فضاها بر روی هر فرد اثر می گذارد فهم مکان از طریق ادراک آن امکان پذیر است. در نتیجه تصور روح مکان به معنی پذیرش وجود یک هویت برای یک مکان است که انسان با حضور در این فضا تحت تاثیر قرار می گیرد و روح مکان رابطه زیباشناختی انسان و محیط در فضای آتریوم می باشد؛ و هر چه میزان ارتفاع ساختمانها افزایش می یابد، در حدی که آتریوم بسته به عملکرد آن انرژی و نور بهتری را از خود نشان می دهد و میزان رضایت افراد از کیفیت فضای آتریوم سنجیده شده است. اگر هویت فرد با روح مکان و سرزندگی دارای مشترک ملموسی باشد فرد احساس تعلق به محیط و در آنجا احساس آرامش ذهنی می کند این حس از توجه بر انگیز ترین احساس مکانی است و بدون شک باید مورد توجه طراحان باشد.

Keywords:

آتریوم , روح مکان , حس مکان.