مصادیق اخلاق اجتماعی کارگزاران حکومت دینی از منظر آیات و روایات

یکی از مولفه های مهم و سرنوشت ساز در نظام های اداری، سیاسی و خصوصا حکومت اسلامی موضوع لحاظ صلاحیت رفتاری و اخلاقی در نیرویابی و انتخاب گارگزاران و منابع انسانی بوده که نتیجه این شایسته سالاری وانتخاب کارگزاران با رعایت اصول رفتاری و اخلاقی، سعادت، تکامل و تعالی حیات بشری را بدنبال داشته است. در نظام اسلامی لحاظ صفات رفتاری و اخلاقی در انتخاب کارگزاران یک فعل عقلایی و تکلیف شرعی می باشد براین اساس با تکیه بر آیات و روایات صفات اخلاق اجتماعی کارگزاران حکومتی از قرآن و منابع روایی استخراج شده چرا که حوزه اخلاق اجتماعی از زیربنایی ترین بخش های اخلاق اسلامی است. از آنجای که آدمیان مدنی بالطبع اند و حیات اجتماعی ضرورتی عقلایی می باشد فلذا ارتباط سازنده با دیگران، تامین کننده نیاز روحی روانی آدمیان است. در این مقاله در ابتدا مفاهیم لغوی و اصطلاحی اخلاق، کارگزار و حکومت مورد بررسی قرار گرفته و پس از آن به بررسی مهم ترین صفات اخلاقی اجتماعی کارگزاران پرداخته شده است. و چون بسیاری از فضایل و رذایل اخلاقی در ظرف اجتماع و حشر و نشر و معاشرت ظهور می کند مهم ترین صفات و سجایای رفتاری مانند ساده زیستی، حق مداری، امانت داری و عدالت بررسی شده که نشانگر اهتمام نظام اسلامی به تخلق کارگزاران به این صفات و سجایای اخلاقی حسنه می باشد.

Keywords:

مصادیق اخلاق , کارگزاران , حکومت , حکومت دینی