بررسی تاثیر فضاهای باز مجتمع های مسکونی بر شکل گیری و شکوفایی خلاقیت کودکان

امروزه فضاهای باز مجتمع های مسکونی بخش جدایی ناپذیر از فضاهای عمومی به ویژه در کلان شهرها محسوب می شوند و در برآورده ساختن نیازهای اجتماعی و فردی شهروندان، خصوصا کودکان نقش اساسی و مهمی را ایفا می کنند و از آن جهت اهمیت دارد که در سنین 4 تا 7 سالگی تخیل کودک جنبه عملی پیدا می کند در طول این سال ها، کودک از محیط تاثیر بیشتری می گیرد . طراحی فضاهای باز علاوه بر بزرگسالان، مخاطبین خردسال را نیز در برمی گیرد که بسیار بیشتر از بزرگسالان تاثیر می پذیرند و دنیا را به صورت کاملا متفاوت با آن ها درک می کنند. حال این سوال مطرح می شود فضاهای باز مجتمع های مسکونی می تواند بر شکل گیری و پرورش خلاقیت کودکان تاثیر گزار باشند هدف از این تحقیق بررسی فاکتورهای معمارانه ای است که در فضاهای باز مجتمع های مسکونی باید در نظر گرفته شوند تا این فضاها بر شکل گیری و پرورش خلاقیت کودکان تاثیر گذار باشند. روش تحقیق در این پژوهش مطالعات کتابخانه ای و تهیه پرسشنامه و ارایه به مربیان مهدکودک و والدین کودکان جهت دستیابی به سامانه معماری از دیدگاه کودک خلاق و بر اساس نیازهای او می باشد..

Keywords:

فضاهای باز , کودک , خلاقیت , سامانه معمار