بررسی و مقایسه رفتار لرزه ای سیستم لوله ای با سیستم هسته مرکزی در سازه های بلند بتن آرمه

از نظر مهندسی هنگامی می توان سازه را بلند نامید که ارتفاع آن باعث شود که نیروهای جانبی ناشی از باد و زلزله، بر طراحی آن اثر قابل توجهی گذارند. همچنین همانند نیروهای ثقلی، تاثیر نیروهای جانبی در سازه ها کاملا متغیر بوده و به سرعت با افزایش ارتفاع شدت مییابد. از جمله سیستمهای نوین سازه ای، سیستم های لوله ای، سیستم ترکیبی قاب خمشی دیوار برشی، سیستم سوپر فریم، سیستم قاب با ستونهای مایل و ... میباشد. در این تحقیق سیستم لوله ای و هسته بتنی انتخاب و در چند نوع سازه با تعداد طبقات مختلف در نرم افزار sap2000 مدلسازی شده است. برای بررسی رفتار لرزه ای سازه ها از تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی با سه رکورد زلزله دور و سه رکورد زلزله نزدیک استفاده شده، سپس پاسخ های لرزه ای سازه ها نسبت بهم بررسی و در مورد نیازهای لرزه ای آنها بحث گشته است. نتایج نشان دهنده ی این است که عملکرد این دو سیستم در سازه های بلند مرتبه نسبت بهم دارای تفاوتهایی اساسی است. مقدار دریفت طبقات در سیستم هسته مرکزی در اکثر رکوردهای زلزله کمتر از سیستم لوله ای است. همچنین مقدار نیرویی وارد بر هر دو سیستم دارای تفاوتهایی است که در سیستم هسته مرکزی بیشتر از سیستم لوله ای است.