گزارش یک مورد درمان جوش نخوردن مزمن(نان یونیون) شکستگی استخوان ران با طب سنتی

مقدمه : جوش نخوردن شکستگی در استخوان های بلند اندام تحتانی حائز اهمیت بسیاری است. از این جهت که این استخوان ها متحمل وزن بدن است . عللی که برای جوش نخوردن شکستگی ذکر شده است شامل 1) عدم پایداری و بی حرکتی وضعیت قطعات شکستگی 2) عدم جریان خون کافی به محل شکستگی می باشد 3) میزان آسیب پریوست و نکروز سلول های پریوستال می باشد که باز به عدم جریان خون کافی بر می گردد. درمان عدم جوش خوردن شکستگی در طب رایج به دو صورت می باشد. درمان غیر جراحی که شامل فیزیوتراپی و استفاده از امواج صوتی یا الکترومغناطیسی و یا تزریق پروتئین MBP ، جهت تحریک استخوان سازی می باشد. درمان جراحی با هدف تثبیت قطعات شکسته به صورت فیکساسیون های داخلی و خارجی است و نهایتا پیوند استخوان به شکل آوگرافت و اتوگرافت قرار می گیرد تا محل شکستگی پر شود.شرح مورد: بیمار آقای 29 ساله ایی است که در 21 سالگی در اثر تصادف دچار شکستگی در ناحیه استخوان ارن می شود و طی 8 سال تحت درمان غیر جراحی و جراحی و نهایتا پیوند های الوگرافت و اتوگرافت قرار می گیرد. ولی متاسفانه هیچ کدام از درمانها موثر نبوده و پیوندها موفقیت آمیز نبوده و دچار پس زدن و عفونت می شوند و از طرفی مواجه با نکروز سر استخوان های شکسته می شوند با همه ی این اقدامات پزشکی، بیمار ناامید از درمان، تحت تدابیر طب سنتی قرار می گیرد از جمله: اصلاح سبک زندگی و تغذیه و اصلاح مزاج و درمان با داروهای طب سنتی و زالودرمانی.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بعداز 6 ماه درمان، نواحی گانگره کاملا برطرف شده و استخوان های جدید در نواحی بین شکستگی ایجاد می شود و علائم بیمار بهبودی می یابد. با گسترش آموزش و پژوهش در حوزه ی طب ایرانی می توان باعث پیشرفت درمانهایی بر اساس طب ایرانی موثر،غیر تهاجمی و کم هزینه که سهم بسزایی در افزایش کیفیت زندگی فرد و اجتماع خواهد داشت و نیز از هزینه های گزاف مادی و معنوی جراحی و قطع عضو جلوگیری کرد.

Keywords:

جوش نخوردن شکستگی , نکروز پریوستال , آتوگرافت آلوگرافت , MBP , طب سنتی