نحوه محاسبه و تعیین ظرفیت و سطوح موردنیاز در پایانه های مسافربری بین المللی فرودگاه نمونه موردی فرودگاه بین المللی تبریز

برای طراحی هر بنا قاعدتا به مجموعه ای از ریز فضاها نیاز است که نحوه کارکرد هر یک از این ریز فضاها و مساحت موردنیاز آنها به نحوی که بتوانند بهترین عملکرد را داشته باشند و در کنار یکدیگر مجموعه ای پویا و کارا ایجاد کنند از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. این اهمیت در بناهای بزرگ با کارکرد وسیع مانند پایانه های فرودگاه، اهمیت آن را دوچندان می نماید که باید توجه ویژه ای به این موضوع داشت. اما اینکه چه مقدار نحوه محاسبه مساحت پایانه علمی و بر اساس دانش بوده است نیز قابل توجه است. از این رو پژوهش حاضر به صورت دانش بنیان در راستای دستیابی هرچه بهتر به نتیجه از طریق علم و دانش به عمل و کارایی به تبیین نحوه محاسبه تعیین ظرفیت و سطوح موردنیاز در پایانه ی مسافربری بین المللی فرودگاه تبریز به عنوان نمونه موردی، پرداخته است که بخش های مختلف فرودگاه و سطوح لازم برای پردازش مسافران ورودی و خروجی از حدفاصل بخش جلوخان تا محل جدا شدن مسافرین از پایانه برای سوار شدن به هواپیما و بالعکس ارائه شده است. روش تحقیق نیز در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و مطالعات اسنادی می باشد که در جمع آوری اطلاعات از طرح جامع فرودگاه تبریز و همچنین آیین نامه های مرتبط با طراحی فرودگاه که توسط سازمان برنامه و بودجه ارائه شده استفاده گردیده است. در نهایت به یک جمع بندی و تعیین ظرفیت و مساحت لازم برای پایانه مسافربری بین المللی فرودگاه تبریز برای 750 نفر مسافر ساعت اوج با توجه به ضوابط و مقررات دست خواهیم یافت

Keywords:

محاسبه ظرفیت و سطوح , پایانه های مسافربری بین المللی , فرودگاه تبریز