نقش اعتبارات دولتی در احیاء و مرمت قناتها ( منطقه نمونه دهستان پیراکوه شهرستان جوین)

تامین رفاه برای آحاد افراد جامعه و توسعه یکی از اهداف عمده دولت است بدین منظور دولت در عرصه های مختلف اجتماعی -اقتصادی مداخله نموده واز ابزار گوناگون جهت نیل به اهداف خود سود می جوید. یکی از این عرصه ها روستا هاست که در سالهای اخیر به دنبال تحولات اجتماعی – اقتصادی در نظام مدیریتی روستا از یک طرف از طرف دیگر با افزایش چشمگیر بهره برداری از چاههای عمیق و نیمه عمیق به منظور پاسخگویی به نیازهای جمعیت رو به افزایش با مشکلات عدیده ای در زمینه منابع آب و خاک مواجه گردیده است. لذا دولت با توجه به ماهیت وجودی خود و بر اساس وظیفه اصلی خود در جهت رفع گوشه ای از مشکلات جامعه روستایی همه ساله در قالب برنامه های اجرایی گوناگون مبالغی را صرف نظر از اجرای برنامه های عمرانی و رفاهی به منظور حفظ و احیاء و مرمت قناتها هزینه می نماید که انتظار می رفت بعد از گذشت چندین سال نتیجه ملموس و محسوسی در این زمینه حاصل آید که نتیجه مطالعات انجام شده نشان می دهد ارتباط قوی و مستحکمی میان اعتبارات تخصیصی و افزایش دبی قناتها در دوره های آماری وجود ندارد که این امر می تواند ناشی از عواملی همچون میزان و نحوه تخصیص اعتبارات ، عدم نظارت مطلوب بر اجرای پروژه ها و هزینه ها ، عدم تخصیص به موقع اعتبارات و اجرا نشدن پروژه های مکمل مانند طرحهای آبخیز داری ، آبخان داری و تغذیه مصنوعی در قسمت های بالا دست قناتها باشد.