درنگی بر شرط ضمان عامل در عقد مضاربه

مضاربه جزو عقود امامی و از معاملات کاربردی در زمینه فقه و حقوق می باشد. این عقد دارای ارکانی است که از جمله آن ها فرد عامل یا مضارب می باشد. بحث مسئولیت مدنی و ضمان در عقود امانی هم چون مضاربه که عامل در آن نقش امین را ایفا می نماید بسیار حائز اهمیت است. هدف از پرداخت به این موضوع در این مقاله اثبات صحت شرط ضمان عامل در عقد مضاربه و بیان کاربردهای آن در موارد مختلف در حقوق موضوعه و سازمان ها و شرکت ها و بانک های دولتی وخصوصی می باشد. در این پژوهش با تکیه به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی آراء و نظرات اعاظم فقها و حقوق دانان می پردازیم و اطلاعات و منابع الزم را بر اساس گردآوری کتابخانه ای داده ها و به صورت فیشبرداری و با استفاده از نرم افزارهای فقهی مرتبط جمع می نماییم و سپس به تطبیق جنبه های مختلف این نظرات در زمینه شرط ضمان و مسئولیت مدنی عامل در عقد مضاربه می پردازیم. نتیجه به دست آمده از نگارش این مقاله این است که قانون مدنی رویکرد عمومی فقها را در مورد مسئولیت مدنی و ضمان عامل در عقد مضاربه پذیرفته است. به این صورت که اگر شرط شود مضارب ضامن سرمایه خواهد بود یا خسارات حاصل از تجارت متوجه شخص مالک نخواهد شد. عقد مضاربه باطل تلقی می شود که در این مقاله نظرات فقها به تفصیل مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

مضاربه , شرط ضمان , عامل , مالک , سرمایه