تاثیر تعاملات اجتماعی بر فضاهای عمومی شهری

امروزه فضاهای عمومی شهری، ضرورتی اساسی در برنامه های توسعه شهری دارد که این امر حکایت از اهمیت این فضاها درتقویت وجهه فرهنگی- اجتماعی شهر دارد. فضاهای شهری به ترکیبی از برخوردهای اجتماعی اطلاق می شود که به عنوان بستر مشترکی برای انجام فعالیت های کارکردی است و از نظر کالبدی دارای بدنه ای محصور کننده می باشد. فضاهای شهری به عنوان محیطی که رفتارهای عمومی انسان در آن جریان دارد، همواره در تعامل دوطرفه با انسان است. اساسا فضای شهری بعدی اجتماعی از تعریف فضای صرف شناخته می شود و از طرف دیگر همه انسانها موجودات اجتماعی هستند و در تعامل با دیگران هویت می یابند و زندگی اجتماعی خود را شکل می دهند. فضای عمومی در شهرها، نیاز ذاتی شهروندان به برقراری روابط اجتماعی را فراهم می آورند. عرصه های عمومی فضای شهر و همچنین حوزه های همسایگی تاثیر بسزایی بر حالات روحی و تعاملات اجتماعی افراد دارند و در صورتی که تحت نظارت شهروندان باشند عامل بسیار مهمی در جهت ایجاد روابط پایدار اجتماعی هستند بدین گونه که هر چه فضای شهری مطلوب تر باشد، فعالیت ها، ارتباطات و تعاملات بیشتری در آن صورت می گیرد و به مراتب مدت زمان حضور افراد در فضا نیز افزایش می یابد. تعاملات اجتماعی در فضاهای باز عمومی شهر مثلا در خیابان هایی که ساکنان محلات را برای گذراندن اوقات فراغت و یا رفع نیازهای روزمره دعوت نموده، به مرور زمان محدوده ای از مسیر برای آنها به میعادگاهی جهت دیدارها تبدیل می گردد، شکل می گیرد. در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی تعاریف و مفاهیم فضاهای عمومی شهری پرداخته شده و با شناسایی تاثیر تعاملات اجتماعی بر فضاهای عمومی شهری، سعی در ارائه راهکارهایی در راستای افزایش فعالیت های جمعی، ادراک هویت فضایی و احساس تعلق به محیط و زیبایی داریم.

Keywords:

احساس تعلق به مکان , تعاملات اجتماعی , زندگی اجتماعی , فضاهای عمومی شهری