نقش میانجی سبک های پردازش هیجانی در رابطه بین ریتم های شبانه روزی با فراحافظه در دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه بین ریتم های شبانه روزی با فراحافظه با میانجی گری سبک های پردازش هیجانی انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که جامعه آماری آن را دانشجویان روان شناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامشهر تشکیل می دادند (2300 = N). روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای است. حجم نمونه بر اساس نظر تاپاچنیک و فیدل (2001) در مطالعات با رویکرد مدل یابی معادلات ساختاری تعیین شد (200=n). ابزار گردآوری اطلاعات در پژوهش حاضر مقیاس ریتم های شبانه روزی هورن و اوستبرگ (1976)، مقیاس اعتماد به حافظه و شناخت ندلجکوویک و کایریوس (2007) و مقیاس پردازش هیجانی باکر و همکاران (2007) بود. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد. یافته ها نشان داد ریتم های شبانه روزی با ضریب 421/0 و به بیان دیگر به اندازه 1/42 درصد بر فراحافظه تاثیر دارد (05/0 > P) و با توجه به مقدار t-value که برابر 523/7 است می توان بیان کرد سبک های پردازش هیجانی در رابطه بین ریتم های شبانه روزی با فراحافظه نقش میانجی را ایفا می کند.

Keywords:

سبک های پردازش هیجانی , ریتم های شبانه روزی , فراحافظه