تاثیر دمای پخت بر انرژی شکست اپوکسی پرشده با نانوذرات سیلیکا با ابعاد مختلف
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 361
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JSTC-3-4_009
تاریخ نمایه سازی: 20 بهمن 1398
Abstract:
معمولا با افزایش دما، پخت اپوکسی کامل تر انجام می شود و مدول و استحکام کششی نیز افزایش می یابد اما به دلیل اتصالات عرضی زیاد، پلیمر ترد شده و چقرمگی شکست آن کاهش می یابد. در این پژوهش، به منظور افزایش چقرمگی شکست، از تکنیک کاهش دمای پخت استفاده شده و نانوذرات سیلیکا در اندازه های مختلف، برای جلوگیری از کاهش استحکام به اپوکسی اضافه شد. به منظور مطالعه اثر دما، نمونه های اپوکسی با کسر حجمی های مختلف از نانوذرات سیلیکا، در دو دمای پخت 105 و C°90 تهیه شده و میزان چقرمگی شکست، استحکام و مدول کششی آن ها توسط آزمون های مکانیکی اندازه گیری شد. در نمونه های فاقد نانوذرات، با کاهش دمای پخت، افزایش قابل توجه در چقرمگی شکست مشاهده شد اما مدول کششی و استحکام نمونه، به دلیل پخت ناقص اپوکسی، کاهش یافت. اما در نمونه های حاوی نانوذرات سیلیکا، تقویت کنندگی نانوذرات بر نقص پخت غلبه کرده و برآیند دو مکانیزم موجب افزایش استحکام و مدول کششی شد. در عین حال افزایش چقرمگی و انرژی شکست، نشان از هم افزایی قابل قبول تکنیک های پخت ناقص و حضور نانوذرات سیلیکا در کامپوزیت، دارد. هر چند چقرمگی شکست نمونه های پخت شده در دمای C°90 همواره از نمونه های پخت شده در دمای C°105 بیشتر است اما با افزایش سطح نانوذرات سیلیکا (کاهش اندازه نانوذرات) نقش نانوذرات غالب بوده و تفاوت متاثر از دمای پخت کمتر می شود. محاسبات نشان داد مکانیزم های تغییر شکل پلاستیک، گسترش حباب و شکسته شدن کلوخه ها، نقش اصلی را در افزایش چقرمگی شکست داشته و تحت تاثیر یکدیگر تشدید می شوند.
Keywords:
Authors
سید رضا آخرتی ثانی
دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی کامپوزیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
مهرزاد مرتضایی
دانشیار، مهندسی کامپوزیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
ایرج امیری امرای
دانشیار، مهندسی کامپوزیت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :