ظرفیت سازی نهادی راهکاری برای برنامه ریزی گردشگری همکارانه

بر اساس رویکرد گردشگری پایدار، موفقیت هر پروژه گردشگری مستلزم شناخت و درک کیفیت حمایت جامعه میزبان و جلب همکاری تمامی ذینفعان است. برای دستیابی به یک همکاری موفق در برنامه ریزی شناسایی ذینفعان بالقوه و قانونی کردن فرایند حضور آنها اهمیت ویژه ای دارد. این امر در برنامه ریزی گردشگری به دلیل تنوع سازمان های درگیر با منافع متفاوت و بعضا متضاد اهمیت بیشتری می یابد. چنانچه گروه های درگیر در فرایند را فراتر از بازیگران سازمانی دانسته و آنها را تمامی گروه های متاثر از اقدامات دیگران در حوزه گردشگری بدانید، شمولیت و جایگاه برنامه ریزی گردشگری همکارانه دوچندان شده و این سوال را پیش روی ما قرار می دهد که در چه شرایطی می توان گفت که ذینفعان در فرایند برنامه ریزی درگیر شده اند به منظور پاسخ به این سوال پژوهش حاضر با مرور پژوهش های پیشین و با تکیه بر تحلیل استنتاجی، به برقراری ارتباط بین مولفه های ظرفیت سازی نهادی و برنامه ریزی گردشگری همکارانه پرداخته است. ظرفیت سازی نهادی نحوه ی حرکت از حکمرانی به سمت حکمروایی را با تکیه بر توزیع قدرت متمرکز دولت مرکزی به سطوح پایین تر بیان می کند. نتیجه این مطالعه چارچوبی را برای ارزیابی همکاری در برنامه ریزی گردشگری با تکیه بر مفهوم ظرفیت سازی نهادی در سه بعد سرمایه دانشی، سرمایه اجتماعی و نظام اجرایی ارائه داده است.

Keywords:

برنامه ریزی گردشگری , برنامه ریزی همکارانه , برنامه ریزی گردشگری همکارانه , ظرفیت سازی نهادی