بهینه سازی طرح حسگر القایی شناسایی برخط ذرات آهن در روغن موتور

روغن یکی از اجزاء مهم موتورهای احتراق داخلی به شمار می آید که میتواند در مهار نرخ سایش سطوح در اجزای ثابت و متحرک، موثر باشد. یکی از اقداماتی که میتوان در راستای بهینه سازی عملکرد موتورها انجام داد نظارت دقیق و لحظه ای بر ذرات ساییده شده در روغن میباشد. از روشهای مختلفی برای شناسایی ذرات ساییده شده آهنی در روغنهای روانکاری استفاده میشود که بیشتر این روشها به صورت برون خطی صورت میگیرند . در این مطالعه دو حسگر برخط تشخیص ذرات سایشی آهنی به روش القایی طراحی، بهینه سازی و ساخته شده است و عملکرد آنها مورد مقایسه قرار گرفته اند . حسگر شماره یک دارای دو سیمپیچ تحریک کننده و دو سیم پیچ حسکننده با قطر داخلی بزرگتر و حسگر شماره دو دارای دو سیم پیچ تحریک کننده و یک سیمپیچ حس کننده با قطر داخلی کوچکتر طراحی شده اند. با مشخص شدن بهینه قدرت تشخیص هرکدام از حسگرها، در نهایت حسگر بهینه با حساسیت بیشتر در شرایط کارکرد واقعی موتور تعیین گردید. در حسگر مذکور به علت قطر مجرای کوچکتر، در دبی مشخص روغن در موتورهای بنزینی سرعت ذرات افزایش مییابد که این امر موجب افزایش دقت و حساسیت حسگر میشود.

Keywords:

حسگر بر خط , روغن تشخیص ذرات آهن , حسگر القایی , بهینه سازی , موتورهای درونسوز