اثر تلفیقی چند قارچکش سنتتیک با چند عامل بیولوژیک در کنترل مرگ گیاهچه ریزوکتونیایی پنبه

قارچ بیمارگر Rhizoctonia solani یکی از بیمارگرهای خاکزاد مهم است که دارای دامنه میزبانی وسیعی بوده و باعث مرگ گیاهچه یا پوسیدگی طوقه و ریشه در گیاهان میزبان میشود. استفاده از چند عامل کنترل در مدیریت تلفیقی آفات و بیماریها به عنوان یکی از روشهای کارآمد در کنترل عوامل بیمارگر توصیه شده است که اهمیت آن به خصوص در بحث مدیریت مقاومت به سموم متداول بسیار زیاد است. در این بررسی، مقادیر EC50 و EC25 سه قارچ کش زینب، کاپتان و کربوکسینتیرام و دو عامل بیوکنترلی Pseudomonas fluorescens 73 و Trichoderma harzianum T22 در شرایط آزمایشگاهی و گلخانهای علیه بیمارگرRhizoctonia solani در بیماری مرگ گیاهچه پنبه مورد بررسی قرار گرفت. در بین قارچکشهای مورد بررسی، کربوکسین تیرام با EC50 معادل 0/05 ppm در مقایسه با زینب و کاپتان در کنترل بیمارگر موثرتر بود. در اختلاط قارچ کشهای شیمیایی با آنتاگونیست T. harzianum T22 بیشترین میزان بازدارندگی مربوط به ترکیب مقادیر EC50 آنتاگونیست با قارچکش کربوکسینتیرام بود .(75%) همچنین در اختلاط قارچکشها با باکتری آنتاگونیست P. fluorescens 73 نیز بیشترین بازدارندگی مربوط به ترکیب تیماری مقادیر EC50 و EC25 باکتری آنتاگونیست با قارچکش کاپتان به-دست آمد (هر دو .(%75 در مطالعات گلخانه ای که تاثیر عوامل کنترلی به صورت انفرادی و در ترکیب با یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته بودند، بیشترین کنترل در شاهد مثبت و EC50 قارچ کشها در ترکیب با T. harzianum T22 و P. fluorescens 73 مشاهده شد. در این بررسی مشخص شد که تلفیق روشهای کنترل در مدیریت این بیماری، نتیجه قابل قبولی در شرایط آزمایشگاهی دارد و در گلخانه نیز با این روش مدیریت تلفیقی، امکان کنترل بیماری پوسیدگی رایزوکتونیایی ریشه پنبه افزایش مییابد.