تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید HIIT بر بیان ژن MTNRMTNR و سطوح انسولین و گلوکز در رت های دیابتی نوع 2

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 317

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JKH-14-1_003

تاریخ نمایه سازی: 6 اسفند 1398

Abstract:

قدمه: ژن MTNR1B با میزان ابتلا به دیابت نوع 2 مرتبط است و افزایش بیان آن خطر دیابت نوع 2 را افزایش می دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر 12 هفته تمرینات تناوبی شدید بر بیان ژن MTNR1B و گلوکز و انسولین ناشنا در رت های نر ویستار مبتلابه دیابت نوع 2 است. مواد و روش ها: دراین مطالعه از 30 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده وزنی 20 ± 220 گرم، استفاده شد. در طول دوره در شرایط استاندارد یعنی دمای 3 ± 22 سانتی گراد و رطوبت 45 درصد و دوره های 12 ساعته متوالی نور و تاریکی نگهداری شدند. رت ها به سه گروه تقسیم شدند. القای دیابت از طریق محلول نیکوتین آمید و STZ انجام شد و برنامه تمرینی برای یک دوره تمرینات تناوبی شدید به مدت 12 هفته به تعداد 5 جلسه 30 دقیقه ای در هفته بود. غلظت گلوکز به روش آنزیمی رنگ سنجی گلوکز اکسیداز، انسولین به روش الیزا و بیان ژن به روش RT-Real time PCR اندازه گیری شد. نتایج: برنامه تمرینی به کاهش سطوح گلوکز ناشتا و افزایش سطوح انسولین سرم نسبت به گروه دیابتی کنترل منجر شد 001 / 0 = P از طرفی، اجرای تمرینات تناوبی شدید بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس را به میزان 39 درصد نسبت به گروه کنترل دیابتی کاهش داد 023 / 0 = P ارتباط معکوسو معنی داری بین سطوح نسبی بیان MTNR1B و سطوح نسبی انسولین سرم در گروه اینتروال نسبتبه کنترل مشاهده شد 039 / 0 = P= 0/84 r نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دوازده هفته ورزش تناوبی شدید باعث کاهش گلوکز خون و افزایش سرم انسولین و کاهش بیان ژن MTNR1B در بافت پانکراس می شود

Authors

محمد رشیدی

گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران.

مجتبی ایزدی

گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد ساوه، دانشگاه آزاد ساوه، ساوه، ایران