بررسی فیتوشیمیایی و توان دگرآسیبی اسانس برگ بنگرو (Vitex pseudo-negundo) بر جوانه زنی و رشد گیاه چه پنیرک و چاودار

کاربرد مواد دگرآسیب در مدیریت علف هرز سودمند است و به همین دلیل توجه زیادی را در دو دهه ی اخیر به خود جلب کرده است پس از جمع آوری نمونه هایی از برگ بنگرو، عملیات اسانس گیری در آزمایشگاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی شیراز صورت گرفرت سپس پتانسیل دگرآسیبی این اسانس بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه های علف هرز پنیرک Malva neglecta (و چراودار Secale montanum مورد بررسی قرار گرفت این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی انجام گرفت فاکتور اول شامل علف های هرز پنیرک و چاودار و فاکتور دوم شامل غلظت های صفر، 250 ، 500 ، 1000 و 2000 میلی گرم در لینر از اسان برگ بنگرو بود در این پژوهش، آنالیز اسان برگ بنگرو به دست آمد. به روش تقطیر با آب به وسیله کروماتوگرافی گازی و کروماتوگرافی گازی منصل به طیف سنج جرمی امکان شناسایی 53 ترکیب که در برگیرنده 98/91 درصد کل اسان بود را فراهم ساخت بیشترین جوانه زنی پنیرک و چاودار با میزان 87/6 درصد در شرایط بدون اسان بنگرو (شراهد) و همچنین بیشترین سرعت جوانه زنی در پنیر و چاودار به ترتیب با 10/9 و 12/1 بذر در روز در شرایط شاهد بدست آمد با افزایش غلظت اسان بنگرو، درصد و سرعت جوانه زنی در پنیرک و چاودار روند کاهشی را نشان داد، به طوریکه کمترین درصد جوانه زنی در تیمار 2000 میلی گرم در لیتر بدست آمد همچنین با افزایش غلظت اسان درخنچه بنگرو، سبب کاهش در میانگین وزن خشک پنیر و چاودار شد در مجموع، نتایج این پژوهش نشان داد که اسانس بنگرو دارای توان دگرآسیبی بالایی بر روی گیاهان پنیرک و چاودار است و علف هرز پنیرک حساسیت بیشتری نسبت به چاودار به اسان بنگرو نشان داد

Keywords:

شاخص بنیه گیاهچه , علف هرز , کروماتوگرافی گازی , وزن خشک گیاهچه