بررسی روش تفسیری امامیه در آیات تشبیهی

معمولا مکاتب کلامی در مواجهه با آیاتی که در آنها صفات مخلوقات به خداوند نسبت داده شده است (آیات تشبیهی) شیوه ها و روش های مختلفی را در پیش گرفته اند. در این میان مفسران شیعه ی امامیه، ضمن رد هر گونه تجسیم و تشبیه در ذات خداوند غالبا درتفسیر این قبیل آیات از سه روش عمده یعنی تاویل آیات، ارجاع متشابهات به محکمات و تمسک به ظاهر بدون تاویل بهره جسته اند. این مقاله ضمن بررسی این روش ها، درصدد آن است که جایگاه هرکدام را در تفاسیر امامیه مورد ارزیابی قرار دهد.

Keywords:

آیات تشبیهی , امامیه , تفسیر , تاویل