هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآوری بر قابلیت چابکی در صنعت ساخت و ساز

امروزه برخی شرکت های عمرانی با مشکلات مالی، تاخیر در تحویل به موقع پروژه ها، ضعف دانش کارکنان و دیگر مشکلات روبرو هستند که منجر به بازگشت دیرتر سرمایه و ضعف عملکردی آنها می شود. در این شرایط سازمان اگر نتواند از محیط ناپایدار بهره گیرد با شکست روبرو می شود. یکی از روش های پاسخ گویی به محیط نامطمین و بهره گیری از آن تاکید بر یادگیری سازمانی است. بررسی گسترده ادبیات یادگیری سازمانی و نوآوری صورت گرفته در این پژوهش حاکی از آن است که نقش یادگیری سازمانی و نوآوری در دستیابی به چابکی سازمانی برای شرکت های عمرانی مورد غفلت واقع شده است. از همین روی تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر یادگیری سازمانی بر نوآوری و هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآری بر چابکی شرکت های عمرانی صورت پذیرفته است. روش تحقیق بکارگرفته شده در این پژوهش ترکیب دو روش کمی و روش کیفی می باشد. در پایان، مدلی برای دستیابی به قابلیت چابکی سازمان بواسطه یادگیری سازمانی و نوآوری ارایه شده است. استنتاج آماری حاصل شده نشان می دهد که یادگیری سازمانی تاثیر مثبتی بر نوآوری در شرکت های عمرانی دارد. از سوی دیگر، هم افزایی یادگیری سازمانی و نوآوری بر چابکی شرکت های عمرانی تاثیرگذار است. همچنین، الگوی ارایه شد در این پژوهش به مدیران کمک میکند تا چابکی سازمان را با تکیه بر یادگیری سازمانی و نوآوری مورد ارزیابی و بهبود قرار دهند. در پایان، بمنظور تکمیل مدل، با استفاده از روش دلفی، راهکارایی به منظور بهبود یادگیری سازمانی در شرکت های عمرانی از خبرگان صنعت کسب شده است.

Keywords:

یادگیری سازمانی , نوآوری , قابلیت چابکی , دلفی , شرکت های عمرانی.