ساختار کالبدی محله در شهرهای ایرانی-اسلامی

در شهرهای ایران، نواحی مسکونی به محله های مختلف و مجزا تقسیم می شدند، در واقع محله یک تشکلاجتماعی است که فضاها و محوطه های عمومی آن (به شکل عام و باز به شکل خاص) مکانی جهت برقراریروابط اجتماعی و ارتباطات چهره به چهره بود و در این حالت محیط به لنگرگاهی روانی مبدل می گشت که درآن هویت مندی و هم محله ای نوعی ارزش محسوب می شد. محلات که به عنوان محورهای شکل دهی بافت درشهرهای ایرانی اسلامی مطرحاند و بر همین اساس پژوهش پیش رو با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی وکتابخانه ای در صدد است به تحلیل فضای کالبدی محلات در بافت و چگونگی عناصر وابسته در آن پرداخته تابتواند به درک درست مخاطب از ساختار شکل گیری و توسعه محلات منجر گردد.

Keywords:

شهرهای ایرانی اسلامی , محله , عناصر معماری