رابطه طرحواره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر خلخال سال تحصیلی 98-97

هدف : تعیین رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه و هوش هیجانی با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه دوم پسر شهر خلخال. روش : روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد و جامعه آماری مورد مطالعه در تحقیق حاضر، دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه مدارس شهر خلخال به تعداد 2500 نفر است که از میان آنها به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای 305 دانش آموز انتخاب شد. افراد حاضر در نمونه موردمطالعه به وسیله پرسشنامه های طرحواره یانگ 1998 ، هوش هیجانی شرینگ 1996 ، آزمون انگیزه پیشرفت تحصیلی هرمنس تجدیدنظر شده هومن و عسگری 1379 تحت آزمون قرار گرفتند و داده های جمع آوری شده از طریق روش همبستگی پیرسون در نرم افزار SPSS 19 مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته ها : نتایج نشان داد رابطه میان طرحواره های ناسازگار اولیه و پیشرفت تحصیلی رابطه منفی و معناداری می باشد بدین معنی که افزایش در متغیر طرحواره ناسازگار اولیه باعث کاهش در پیشرفت تحصیلی می شود و بالعکس؛ رابطه میان هوش هیجانی و پیشرفت تحصیلی نیز مثبت و معنادار می باشد.

Keywords:

طرح واره های ناسازگار اولیه , هوش هیجانی , پیشرفت تحصیلی