ارزیابی میزان تطبیق محلات مسکونی کلانشهر شیراز با اصول توسعه حمل و نقل محور و کیفیت زندگی

موضوع رشد سریع وگسترده شهرها، پراکندگی توسعه، ازدحام جمعیت و فزونی مسافرت های خودرویی درون شهری در سال های اخیر وتاثیرآن برمحیط زیست وجامعه بشری از عواملی است که نگرانی های عمومی درمورد کیفیت زندگی در شهر ها را بالا برده است. برای بازگرداندن کیفیت به محیط های زندگی شهری و رشد هوشمندانه آنها دیدگاه های متفاوتی ارائه شده است .توسعه حمل و نقل محور TOD ،یکی از این ایده ها است که ازحدود سه دهه پیش مطرح شده است.این پژوهش با بهره گیری از روش مطالعه اسنادی ابتدا با معرفی اجمالی توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی،به شناسایی ماهیت آن پرداخته است،سپس با استفاده از پرسشنامه و مطالعه موردی شش ناحیه مسکونی مختلف واقع در مناطق کلان شهر شیراز و مقایسه نواحی در سطوح مختلف TOD ،کیفیت زندگی ساکنین پیرامون هر کدام از این شش ناحیه مسکونیرا مورد بررسی قرار می دهد .هر شش ناحیه مسکونی حول فاصله ای 800 متری از ایستگاه مترو انتخاب شده اند،با در نظر گرفتن خصوصیات اجتماعی اقتصادی در دو سطح بالا و متوسط و تراکم کاربری کم، متوسط و زیاد. پس از آن با روش توصیفی-تحلیلی و با کمک از نرم افزار SPSS ، تحلیل توصیفی و رگرسیون لجستیک به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته ودر نهایت پیشنهاداتی را جهت نیل به هدف تحقیق بیان کرده است.

Keywords:

توسعه مبتنی بر حمل و نقل عمومی TOD , کیفیت زندگی , حمل و نقل پایدار , اختلاط کاربری , شیوه غالب سفر