گزارشگر تلویزیونی
![](/media/n/377349/592db0632c60442fa4933972ea02ae42/8e5d397c-a188-4fd4-b7b7-d2473558f63b.webp)
گزارشگر تلویزیونی شخصی است که ادراک و حواس خود را با مخاطب به اشتراک می گذارد تا از طریق این ادراک ، به زوایای نهفته خبری که قرار است در قالب گزارش عرضه کند ، پی ببرد.
در واقع گزارشگر به مخاطب کمک می کند تا درباره ابعاد یک رویداد تحقیق و تفحص کند و به پرسشهای خود پاسخ دهد. گزارشگر در رسانه تلویزیون با استفاده از ابزار تولید تصویر و صدا ، ادراک و یافته های خود را در اختیار شخص مخاطب قرار می دهد و از آنجا که تقریبا حدود هفتاد درصد یادگیری ها از طریق بصری صورت می پذیرد ، نقش تصاویر و ابزاری به نام دوربین در گزارشهای خبری بسیار ویژه خواهد بود.
بنابر این گزارشگر تلویزیونی فردی ست که با استفاده از اطلاعات اولیه یک اتفاق یا رویداد و با به کار گیری ابزار صوتی و تصویری ( دوربین و میکروفون ) به همراه کلام موزون و مناسب ، از یک رویداد گزارش تهیه می نماید. در وافع گزارشگر با این اقدام خود ، جزئیات یک رویداد را از طریق صدا و تصویر و توضیحات مبسوط کلامی به مخاطبان منتقل می نماید.
ویژگی های گزارشگر تلویزیونی
برخی ویژگی های یک گزارشگر تلویزیونی ( و بعضا رادیویی ) عبارتند از :
1-دارا بودن ظاهر ( چهره ) مناسب که در بسیاری مواقع ، آراستگی صورت و لباس به پذیرش ایشان به مخاطب کمک می کند .
2-بیان بدون لرزش و لکنت.
3-دارا بودن اطلاعات عمومی به نسبت بالا و توانایی جهت ورود به مباحث گوناگون.
4-هوش بالا ، نکته سنجی و قدرت انتقال سریع مفاهیم.
5-دارا بودن قدرت تجزیه و تحلیل موثر مطالب و موضوعات در زمان مناظرات زنده تلویزیونی .
6-توانایی برقراری ارتباط موثر با محیط فعالیت خود.
7-آشنایی با فنون و شیوه های تصویربرداری ، صدا و تدوین .
8-آشنایی کامل با فنون نگارش ، سخنوری و فن بیان.
9-آشنایی کامل با مراحل مختلف تهیه ، تولید و پخش گزارش های تلویزیونی .
10-آشنابودن با سیاست های کلان کشور و ساختار سازمانی .
11- دور بودن از هر گونه گرایش شخصی سیاسی ، اجتماعی و فرهنگی تاثیر گذار در روند تهیه گزارش های تلویزیونی.
13-آشنایی با مبانی و اصول تهیه خبر و اجرای گزارش ( نه صرفا خواندن متن ).
تمام ویژگی های بیان شده می توانند مکمل یکدیگر بوده و به گزارشگر در تهیه گزارش تصویری یاری برسانند.