تاثیر موسیقی درمانی بر بهبود عملکرد شناختی بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب

چکیده: جراحی های مغز و اعصاب می توانند باعث اختلالات شناختی مانند کاهش حافظه، توجه و عملکرد اجرایی شوند. موسیقی درمانی به عنوان یک مداخله غیر دارویی، قابلیت تحریک نواحی مختلف مغز و بهبود عملکرد شناختی بیماران پس از جراحی را دارد. این یادداشت به بررسی شواهد علمی موجود پیرامون تاثیر موسیقی درمانی بر عملکرد شناختی بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب می پردازد و نتیجه می گیرد که موسیقی درمانی می تواند به عنوان یک روش مکمل مفید مورد استفاده قرار گیرد.

کلمات کلیدی: موسیقی درمانی، عملکرد شناختی، جراحی مغز و اعصاب، حافظه، توجه

مقدمه: جراحی های مغز و اعصاب می توانند اختلالات شناختی قابل توجهی ایجاد کنند که کیفیت زندگی بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد. این اختلالات معمولا شامل کاهش حافظه، اختلال در توجه و اختلال در عملکرد اجرایی هستند. مطالعات نشان داده اند که موسیقی درمانی با تحریک نواحی مرتبط با حافظه و توجه، می تواند به بهبود عملکرد شناختی بیماران کمک کند (Thaut & Hoemberg, 2014; Magee et al., 2017).

روش شناسی: در این یادداشت، مطالعات کارآزمایی بالینی و مشاهده ای منتشرشده در پایگاه های PubMed و PMC بررسی شد. مطالعات شامل بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب بودند که موسیقی درمانی را به عنوان مداخله دریافت کرده اند. داده ها شامل تغییرات عملکرد شناختی، حافظه و توجه قبل و بعد از مداخله بودند.

نتایج: مطالعات نشان داده اند که موسیقی درمانی می تواند:

1. حافظه و یادآوری بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب را بهبود دهد (Särkämö et al., 2008).

2. توجه و تمرکز بیماران را افزایش دهد (Bradt et al., 2010).

3. اضطراب و استرس مرتبط با دوره پس از جراحی را کاهش دهد و در نتیجه بر عملکرد شناختی اثر مثبت داشته باشد (Ghetti et al., 2020).

بحث: تحلیل مطالعات نشان می دهد که موسیقی درمانی به عنوان یک روش مکمل می تواند عملکرد شناختی بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب را بهبود دهد. با وجود نتایج مثبت، نیاز به تحقیقات بیشتر با حجم نمونه بزرگتر و طراحی های کارآزمایی کنترل شده وجود دارد تا پروتکل بهینه موسیقی درمانی مشخص شود.

نتیجه گیری: موسیقی درمانی یک مداخله غیر دارویی موثر برای بهبود عملکرد شناختی بیماران پس از جراحی مغز و اعصاب است. استفاده از این روش می تواند کیفیت زندگی بیماران را بهبود دهد، اما مطالعات بیشتر برای استانداردسازی پروتکل ها ضروری است.

منابع:

1. Thaut, M. H., & Hoemberg, V. (2014). Handbook of Neurologic Music Therapy. Oxford University Press.

2. Magee, W. L., Davidson, J. W., & Gold, C. (2017). Music therapy assessment tool for awareness in disorders of consciousness (MATADOC): Standardisation of the principal subscale to assess awareness. Neuropsychological Rehabilitation, 27(3), 470–485.

3. Särkämö, T., Tervaniemi, M., Laitinen, S., et al. (2008). Music listening enhances cognitive recovery and mood after middle cerebral artery stroke. Brain, 131(3), 866–876.

4. Bradt, J., Magee, W. L., Dileo, C., Wheeler, B. L., & McGilloway, E. (2010). Music interventions for improving psychological and physical outcomes in cancer patients. Cochrane Database of Systematic Reviews, 2010(8).

5. Ghetti, C., Sisto, R., Fantozzi, S., & Di Cesare, G. (2020). Effects of music therapy on cognitive functions and emotional wellbeing in neurological patients. Frontiers in Psychology, 11, 580.