منشور آتلانتیک: روزولت و چرچیل

منشور آتلانتیک: فرانگلین روزولت- ونیستن چرچیل

روزولت، رئیس جمهور امریکا و چرچیل، نخست وزیر انگلیس، در 14 اوت 1941 در اقیانوس اطلس باهم ملاقاتی نموده قراری گذاشتند که پایه صلح آینده بران باشد و آن معروف به منشور آتلانتیک است. بعد دولت روسیه و دولت ایران هم الحاق خود را بآن اعلام نمودند. ترجمه آن بشرح زیر است:

رئیس جمهور ایالات متحده امریکا و نخست وزیر انگلیس با یکدیگر ملاقات نموده و مناسب دیده اند که برخی از اصول مشترک سیاست ملی کشورهای خویش را که امیدوارند در پرتو آنها آینده ای بهتر برای کلیه ملل جهان فراهم گردد منتشر و باطلاع عموم برسانند. 

این اصول بقرار زیر است: 

1- دو کشور امریکا و انگلیس به هیچوجه قصد افزایش خاک ندارند.

2- هردو کشور مخالف هرگونه تغییرات مرزی می باشند که با موافقت آزادانه ملل مربوطه انجام نشود. 

3- این دو کشور امریکا و انگیس حق هر ملت را در انتخاب نوع حکومتی که برای خود مناسب بینند محترم شمرده و امیدوارند مللی که اکنون بزور از حقوق و حاکمیت و استقلال محروم شده اند از نو این حقوق را بدست آوردند.

4- این دو کشور با رعایت تعهداتی که اکنون بر گردن گرفته اند خواهند کوشید برای هر ملتی کوچک یا بزرگ و غالب یا مغلوب بطور تساوی حق شرکت در بازرگانی بین الملی و دسترسی بکلیه منابع مواد اولیه که برای رفاه اقتصادی ایشان لازم است تامین گردد.

5- این دو کشور مایلند تمام مساعی خود را بکار برند تا کلیه ملتها بتوانند در زمینه امور اقتصادی با یکدیگر همکاری کامل بکنند و برای همه شرایط کار بهتر و ترقی اقتصادی کاملتر و امنیت اجتماعی بیشتر فراهم کردد.

6- این دو کشور امیدوارند پس از انهدام کامل اصول بیدادگری نازی، صلحی برقرار گردد که در پرتو آن کلیه ملتها بتوانند در داخله مرزهای خویش به آرامش بسر برند و مطمئن باشند که کلیه مردم عموم کشورها خواهند توانست دور از بیم و احتیاج بزندگی خویش ادامه دهند.

7- در چنین صلحی باید همه کس حق داشته باشند در اقیانوسها و در دریاهای آزاد به فراغت بال مسافرت کنند.

8- این دو کشور معتقدند که کلیه ملتهای دنیا بعلل معنوی و مادی باید دست از اعمال زور بردارند تا وقتیکه یک ملت بتواند نیروهای زمینی و دریائی و هوائی خود را بمنظور حمله به کشورهای خارج از مرزهای خویش ادامه دهد هیچ صلحی در آینده پابرجا نخواهد ماند. 

بنابراین دو کشور عقیده مندند که تا هنگام استقرار صلح پایدار و تامین آرامش اجتماعی کامل لازم است کلیه ملتهائی که ممکن است نیروی خود را در راه تجاوز و مهاجمه بکار اندازند مطلقا خلع سلاح گردند و بهمین جهت دول امریکا و انگلیس در عملی شدن هرگونه اصلی که ملتهای صلح جو را از فشار تحمل ناپذیر تسلیحات خلاصی بخشد یا این بار را سبک کند از هیچگونه کمک و تشویق خودداری نخواهد کرد.