به بهانه شب یلدا؛ روزهایی که هم شب شدند، هم یلدایی. ستار اسمعیلی زاده

به بهانه شب یلدا؛ روزهایی که شب شدند، هم یلدایی اند.

آنچه بیش از تورم و گرانی، آزاردهنده است، بی توجهی مزمن نمایندگان مردم به رنج های واقعی زندگی روزمره است.

ستار اسمعیلی زاده

شب یلدا در فرهنگ ایرانی، نماد ایستادگی در برابر تاریکی و امید به روشنایی پس از طولانی ترین شب سال است. با این حال، برای بخش قابل توجهی از جامعه، یلدا دیگر به یک شب محدود نیست؛ بلکه به روزهایی تبدیل شده است که زیر فشار معیشت، طولانی و فرساینده شده اند. روزهایی که گرانی، کاهش قدرت خرید و ناامنی اقتصادی، زندگی را از حالت عادی خارج کرده و «شب» را به تجربه ای روزمره بدل ساخته است.

در چنین شرایطی، انتظار عمومی از نمایندگان مردم، تمرکز حداکثری بر مسائل معیشتی و ایفای نقش موثر در کاهش فشارهای اقتصادی است. با این حال، واقعیت میدانی نشان می دهد که فاصله محسوسی میان دغدغه های مردم و اولویت های بخش هایی از ساختار تصمیم گیری، از جمله مجلس، شکل گرفته است. این فاصله، بیش از هر عامل اقتصادی، به احساس نادیده گرفته شدن مطالبات عمومی دامن زده است.

نمایندگی مردم، صرفا به حضور در صحن علنی و بیان مواضع کلی محدود نمی شود. نماینده ای که از تاب آوری جامعه سخن می گوید، باید هم زمان، برای تقویت این تاب آوری از مسیر سیاست گذاری دقیق، نظارت موثر و مطالبه گری شفاف اقدام کند. معیشت مردم با بیان همدردی یا وعده های کلی سامان نمی یابد و نیازمند تصمیم های عملی، قابل پیگیری و مبتنی بر واقعیت های زندگی روزمره است.

امروز، یلدا برای بسیاری از خانوارها به شبی از محاسبه دخل و خرج تبدیل شده است؛ محاسبه ای که اغلب به کسری می انجامد. افزایش هزینه های مسکن، خوراک، درمان و آموزش، در کنار درآمدهای ثابت یا ناکافی، فشار مضاعفی را بر اقشار مختلف جامعه وارد کرده است. در این میان، سکوت یا کم تحرکی نمایندگان در قبال این مسائل، به عنوان بی توجهی تعبیر می شود؛ برداشتی که سرمایه اجتماعی را به تدریج تضعیف می کند.

بی تفاوتی نسبت به معیشت، حتی از تصمیم گیری های نادرست نیز پیامدهای عمیق تری دارد. خطا قابل اصلاح است، اما بی توجهی، اعتماد عمومی را فرسایش می دهد. مجلس، به عنوان نهاد برآمده از رای مردم، بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازتعریف اولویت های خود و بازگشت به متن زندگی شهروندان است.

شب یلدا یادآور این واقعیت است که هیچ تاریکی ای ماندگار نیست؛ به شرط آنکه اراده ای جدی برای عبور از آن وجود داشته باشد. امروز، عبور از یلدای معیشت، مستلزم آن است که نمایندگان مردم، مسئولیت خود را نه در شعار، بلکه در اقدام موثر، نظارت دقیق و پیگیری مستمر مطالبات اقتصادی جامعه معنا کنند. تنها در این صورت است که می توان امیدوار بود روزهایی که شب شده اند، دوباره رنگ صبح به خود بگیرند.