درک انوار حق بعضی از پی بعض دیگر

[محی الدین ابن عربی]

ذات الهی قابل تعقل نمی باشد، زیرا آن (ذات) را غیری نیست و سوای آن موجودی نمیباشد، ولی اولهیت و ربوبیت تعقل می گردد، زیرا سوای آن، مالوه و مربوب می باشد؛ در آنچه که بیان داشتیم تفکر و اندیشه نما تا بر علم مخزون پنهان آگاهی یابی؛ « و المرسلات عرفا – مرسلات/1» آگاهی و هشداری است بر تتابع و کثرت، « و التالیات - صافات/3» بعضی از پی بعضی می آیند. رسالت هم بعضی از پی بعض دیگر است.(1)

***

[یزدانپناه عسکری]

تعقل و درک نور قلب در همسویی ساحت الوهیت و درک انوار حق بعضی از پی بعض دیگر.

____________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد 7، صفحه 551 (483/14)

- [لا تعقل" الذات الالهیه"- لانها لا" سوی لها" و لا" غیر"، و تعقل" الالوهیه" و" الربوبیه"- لان سواها" المالوه" و" المربوب".- فتنبه لما اشرنا الیه تعثر علی" العلم المخزون!".-" و المرسلات عرفا"- تنبیه علی التتابع و الکثره،-" و التالیات" یتلو بعضها بعضا. فالرساله یتلو بعضها بعضا (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (عثمان یحیی)، 14جلد، دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1994 م. ج14 ؛ ص582)]