خودآگاهی

[محی الدین ابن عربی]

عبادت شکر عبادتی است که مورد غفلت قرار گرفته است، از این روی خداوند فرموده: « و قلیل من عبادی الشکور – سباء/13» و در دست مردم از عبادت شکر بر نعمت ها جز اینکه گویند: « الحمد لله » و « الشکر لله » باقی نمانده است، لفظی که در آن هیچ رنج و دشواری نیست، ولی اهل الله اضافه بر این لفظ، عمل به ابدان و توجه به قصد و همت را هم می افزایند، خداوند می فرماید: « اعملوا آل داود شکرا » و نفرمود که بگویید.(1)

***

[یزدانپناه عسکری]

خودآگاهی و به یاد آوردن خود، عبادت شکر در عمل است.

____________

1 - فتوحات مکیه، شیخ محی الدین ابن عربی ، ترجمه ، تعلیق ، محمد خواجوی- تهران : انتشارات مولی، 1383، جلد 4، صفحه 655 (466/7)

- [و عباده الشکر عباده مغفول عنها، و لهذا قال الله تعالی: و قلیل من عبادی الشکور. و ما بایدی الناس من عباده الشکر علی النعماء الا قولهم:" الحمد لله!" و" الشکر لله!"- لفظ ما فیه کلفه. و اهل الله یزیدون علی مثل هذا اللفظ: العمل بالابدان، و التوجه بالهمم.- و قال (تعالی): اعملوا آل داود شکرا و لم یقل: " قولوا". (محیی الدین بن عربی، الفتوحات المکیه (عثمان یحیی)، دار احیاء التراث العربی - بیروت، چاپ: دوم، 1994 م. ج7، ص: 350 ، 351)]