ساخت بندی روایتی جامعه مدنی ؛ نوع دیگری از رهیافت فرهنگی
ساخت بندی روایتی جامعه مدنی یک نوع دیگر رهیافت فرهنگی، با موضوع (( مطالعه نشانه شناختی جامعه مدنی )) است. برخی محققان و نویسندگان توضیح روایتی رویدادها و بحران های وخیم را برای ارائه شناخت از ساخت بندی تاریخی و اخلاقی جامعه مدنی مشخص کرده اند و رسانه های همگانی را فراهم کنده محیط فرهنگی ای میدانند که می توانند سازنده هویتها و همبستگی های عمومی باشند. این محیط فرهنگ مشترک - گفتمان جامعه مدنی - شامل دو سالح ساختاری است. در ژرف ساخت، یک سیستم نشانه شناختی عمومی وجود دارد که از طریق آن نقش آفرینان عمومی صحبت می کنند و خوانندگان عمومی موارد ارتباطی را تفسیر می کنند. در کنار این ژرف ساخت نشانه شناختی، یک ساخت زمان مند وجود دارد که مجموعه ای از چارچوب های روایتی همگانی است که از طریق آن، نقش آفرینان عمومی حرکت خود و دیگران را در زمان تاریخی واقعی طرح ریزی می کنند. این دو محیط فرهنگی به طور هم زمان، فعالیتهای همگانی در جامعه مدنی را تحت فشار می گذارند و آنها را امکان پذیر می سازند.
ژرف ساخت نشانه شناختی، دسته بندی های ساختارمند خالص و ناخالص را فراهم می کند که در آن هر عضو یا عضو بالقوه باید مناسب دسته مربوطه باشد. همانطور که هیچ مذهب پیشرفته ای وجود ندارد که دنیا را به بهشتیان و دوزخیان تقسیم نکند، به همان ترتیب، هیچ گفتمان مدنی را پیدا نمی کنید که دنیا را به دو گروه خودی و غیرخودی تقسیم نکند. به همین دلیل آنها می گویند که گفتمان جامعه مدنی سیستم زبانی ای را بر پا می دارد که می تواند از نظر نشانه شناختی درک شود و مجموعه ای از همخوانی ها و بیزاری هایی است که همانندی و تفاوت بین اصطلاحات مختلف توصیف و هنجارگذاری اجتماعی را ایجاد می کنند . این ساختار نشانه شناختی ، نه از طریق سازمان گفتار انفرادی ، بلکه بیشتر از طریق فرایند تاریخی و فرهنگی نشانگی توسعه می یابد . بنابراین جامعه مدنی در محدوه یک گفتمان دو شاخه شهروند و دشمن شکل می گیرد که ویژگی های هر دوی شهروندان دموکرات و شایسته و دشمنان ناشایسته و ضددموکرات را تعیین می کند. به نظر می رسد چنین راهکاری که به دنبال کدهای مشترک نشانه شناختی از طریقی که یک رویداد فیلتر و تفسیر می گردد می باشد، برای درک رویدادهای رسانه ای که به سمت نمایش اجتماعی توسعه می یابند، مفید باشد.