اصول اولیه گرمایش خورشیدی غیرفعال - قسمت (۲)

2.تاریخچه و تکامل طراحی خورشیدی منفعل

معماری سنتی راهبردهای منفعل زیادی برای ایجاد آسایش حرارتی در ساختمان ها داشته است.

یونانیان باستان اولین کسانی بودند که از انرژی خورشیدی برای گرم کردن خانه های خود استفاده کردند. آنها به خوبی به مزایای طراحی خورشیدی علاقه داشتند و خانه های خود را با جهت گیری آنها به سمت جنوب ساختند و از خاصیت ذخیره حرارتی مواد برای حفظ گرمای خورشیدی در فضا استفاده کردند. شهرهای یونانی مانند پرین بر اساس یک طرح شبکه ای با خیابان هایی در جهت شرق به غرب برنامه ریزی شده بودند تا ساختمان ها برای دسترسی به خورشید رو به جنوب باشند .

رومی ها معماری خورشیدی یونان را توسعه دادند و مواد شفافی مانند میکا و شیشه را برای پوشاندن دهانه های آنها اختراع کردند.

همانطور که مشاهده شد، استراتژی های انرژی خورشیدی برای سال ها مورد استفاده قرار گرفته است. جهت گیری مهمترین معیار در سکونتگاه های سنتی بوده است.

اولین کاربرد مدرن استراتژی های طراحی غیرفعال خورشیدی دیوارهای ترومب است که توسط پروفسور به کار گرفته شد. ترومب مدیر مرکز تحقیقات انرژی خورشیدی در Odelio در فرانسه. این سیستم سپس توسط ژاک میشل در معماری به کار گرفته شد. راه حل های مختلفی برای تحقق جمع آوری، ذخیره و توزیع موثر انرژی خورشیدی در ساختمان ها ایجاد شده است. این تنوع راه حل ها بر طراحی ساختمان تاثیر گذاشته و باعث شکل گیری معماری خورشیدی به عنوان یک مفهوم جدید نیست، بلکه به عنوان گزینه ای جدید برای معماران و مهندسان مدرن با فناوری های جدید شکل گرفته است.

.

ترجمه مقاله: BASIC PRINCIPLES OF PASSIVE SOLAR HEATING