ابوالفضل جهانشاهلو مکانیک خودرو

 فناوری های استفاده شده در پیشرانه اتومبیل ها در
طول تاریخ صنعت خودروسازی دچار تغییرات
فراوانی شده است اما یکی از سیستم های ماندگار در
این صنعت موتورهای احتراق داخلی یا درون سوز
بوده است. با گذشت زمان و حتی تولید موتور های
احتراق خارجی، هنوز می توان خودرو های درون
سوزی را دید که به صورت انبوه در حال تولید
هستند. پدر تمام موتورهای احتراق داخلی را می توان
نیکالس آگوست اتو دانست که در سال ۱۸۷۶
اولین نمونه از موتورهای احتراق داخلی را اختراع
کرد. بر اساس گفته این مهندس آلمانی، مکانیزم این
موتور درون سوز از روی دستگاه بخار جیمز وات
الهام گ رفته شده بود. پیشرانه طراحی شده توسط
آگوست اتو قادر بود چهار مرحله مکش، تراکم،
انفجار و تخلیه را به صورت مداوم انجام دهد. البته آن
زمان موتورهای احتراق داخلی هنوز مناسب
خودرو ها نبودند، زیرا با افزایش میزان سوخت فرم
احتراق ها به انفجار تغییر می کرد و خیلی سریع
موتور دچار سوختگی می شد. سال ها بعد جوزف دی 

اقدام به ساخت موتور درون سوز دو مرحله ای کرد و
این موتور توانست مشکل اشتعال پیشرانه چهار
مرحله ای اتو را برطرف کند. موتور دو زمانه به
شکل رفت و برگشت عمل می کرد . در موتور
طراحی شده توسط جوزف دی، مراحل انفجار، دم و
بازدم به عنوان یک مرحله و ترکیب تخلیه و تراکم
به عنوان مرحله بعدی صورت می گرفت. این
موضوع باعث می شد انفجار صورت گرفته جدا از
فرایند تخلیه انجام شود و احتراق گسترش پیدا
نکند. موتور های درون سوز یا در واقع بهتر است
بگوییم خودرو های احتراق داخلی در طول سالیانه
متمادی دچار تغییرات فراوانی شده اند و مخترعان
زیادی اقدام به ایجاد تغییر فرم در مکانیزم اینگونه
پیشرانه ها کرده ا