ارگاسم زنان تحت تاثیر چه هورمونهایی است ؟
هورمونها چگونه بر ارگاسم زن اثر میگذارند؟
فعالیت جنسی که شامل ارگاسم نیز میباشد، قویا تحت تاثیر هورمونها است.
بنابراین منطقی است که انتظار داشته باشیم دریافت هورمونها، به هر دلیلی بر روی ارگاسم و بخشهای دیگر رفتار جنسی اثر خواهد گذاشت.
البته این مسئله گاهی درست از آب درمیآید و گاهی نادرست و بستگی به نوع هورمون و سطح موجود قبلی آن هورمون در بدن دارد.
هورمونها توسط غدد درونریز ترشح میشوند و شامل گنادها[1](تخمدانها[2]و بیضه ها[3])، آدرنال[4]، هیپوفیز[5]، تیروئید[6]و پانکراس[7]میباشند.
گنادها از طریق ترشح هورمونهایشان (استروژنها[8]، اندروژنها[9]- که شامل تستوسترون[10]است- و پروژستوژنها[11]- که شامل پروژسترون[12]است-) با رشد و کنترل رفتار جنسی مرتبط میباشند.
عقیده عمومی بر این است که فعالیت جنسی که شامل ارگاسم نیز میباشد، قویا تحت تاثیر هورمونها است. بنابراین منطقی است که انتظار داشته باشیم دریافت هورمونها، به هر دلیلی بر روی ارگاسم و بخشهای دیگر رفتار جنسی اثر خواهد گذاشت.
البته این مسئله گاهی درست از آب درمیآید و گاهی نادرست و بستگی به نوع هورمون و سطح موجود قبلی آن هورمون در بدن دارد.
یک نکته شگفت انگیز این است که تستوسترون که عموما هورمونی مردانه است، در عمل هورمونی است که ارتباط زیادی با حالات پاسخ جنسی زنان دارد.
مطالعات اخیر نشان میدهد که به کار بردن نوار چسب پوستی حاوی اندروژن- که برای وارد کردن مقادیر کم تستوسترون از طریق پوست برای ورود به جریان خون، طراحی شده است- آثار مثبتی بر تمامی بخشهای پاسخ جنسی زن اعم از ارگاسم و رضایت جنسی، داشته است.
این یافته ها در زنانی که تخمدان هایشان را برداشته اند و زنانی که اختلال در ترشح آندروژن دارند (آندروژن در آن ها کم میباشد) نیز دیده شده است.
این درمانها برای فراهم کردن مقداری تستوسترون در زنان به کار میرود تا سطح تستوسترون آن ها به میزانی برسد که به طور طبیعی توسط تخمدانها و آدرنال در آن ها ساخته و ترشح میشود، ضمنا مقدار آن باید تا اندازهای در سطح پایین باشد که از آثار جانبی آن (مردانه کردن زن) جلوگیری شود.
تحقیقات نشان می دهد که ویژگی های شخصیتی مرتبط با سیستم های مغزی مانند دوپامین، سروتونین، تستوسترون و استروژن می تواند بر احتمال طلاق تاثیر بگذارد. افرادی که دارای سیستم دوپامین بالایی هستند ممکن است بیشتر در معرض خطرپذیری و بی قراری در روابط باشند، در حالی که افرادی که دارای سروتونین بالا هستند معمولا متعارف هستند و تمایل کمتری به طلاق دارند.
اخیرا نوعی استروئید[13]مصنوعی به نام تیبولون[14](که خواص استروژنی، پروژسترونی و آندروژنی دارد) در اروپا و کشورهای دیگر به بازار آمده است که برای درمان اختلالات جنسی در زنان به کار میرود (این دارو در ایالات متحده معرفی نشده است).
دکتر منیر بیگلربیگی روانشناس و سکس تراپ در ادامه اضافه میکند نتایج گزارش شده از سوی موسسات مختلف بیانگر این است که این هورمون مصنوعی به طور موثری بسیاری از جنبه های پاسخ جنسی (از جمله ارگاسم) را بهبود بخشیده است. تیبولین تا حدی موجب افزایش حمله قلبی در افراد میشود.
استفاده دیگر هورمونها که توسط میلیونها زن در دنیا به کار میرود، نقش آن ها به عنوان روشی برای جلوگیری از بارداری است.
در ضدبارداری های خوراکی، ترکیبی از استروژنها و پروژستینها (پروژستوژنهای مصنوعی) به کار رفته است.
گزارشات پیرامون آثار این موارد ضدبارداری بر روی پاسخ جنسی زن بسیار متنوع و متغیر است- درصد کمی از زنان از آثار منفی آن ها شکایت میکنند و درصد کمی هم اعلام میکنند که این داروها تاثیر مثبتی داشته اند- در بسیاری از موارد، مطالعات نشان میدهند که آثار این داروها تفاوت معنیداری با آثار دارونماها[15]ندارند. (دارونما دارویی است که به ظاهر همانند داروی واقعی است اما کاملا غیرفعال و غیرموثر میباشد).
[1]. Gonads
[2] . Ovaries
[3] . Testicles
[4] . Adrenals
[5] . Pituitary
[6] . Thyroid
[7] . Pancreas
[8] . Estrogens
[9] . Androgens
[10] . Testosterone
[11] . Progestogens
[12] . Progesterone
[13] . Steroid: دسته ای از داروها که دارای کورتون میباشند.
[14]. Tibolone
[15] . Placebo