روان درمانی چگونه به ما کمک می کند تا حقیقت لحظه حال را در آغوش بگیریم؟

روان درمانی پویشی کوششی پیچیده است که نیازمندفهم عمیق دنیای درونی و نیز تجربه ذهنی درمانجوست.

این ترکیبی از علم و هنر است ،ترکیبی از مهارت تکنیکی، هماهنگی عاطفی ،ارزیابی دقیق 

و بداهه پردازی خلاقانه درمانگر است.

 با درنگ کردن و اندیشیدن ،خودمان را عمیق تر تجربه می کنیم واز این تجربه می آموزیم.

اندیشه جدید از دل تجارب احساسی مان زاییده می شود، چیزی که نام بینش بر آن می نهیم. 

بیون می گوید هنگامی که ما احساساتمان را تاب می آوریم ،ماتبدیل به منشوری می شویم که نور را 

به رنگهای گوناگون تبدیل می کند.اگراجازه دهید احساسات به شکل عمیق عبور کنند،شکل ویژه ای از نور ،

یعنی نور شما به جهان تابیده می شود.

هنگامی که انکار کردن را رها می کنیم ، احساسات درونمان فواره می کشند و همچنون آتش توهماتمان را 

می سوزانندو سپس از میان خاکستری که می توانستیم باشیم ، کسی که او را ندیده بودیم ، نمایان می شود.

به همین خاطر است که همه احساسات پرتوهایی از جنس عشق و دعوتی برای ملاقات سرنوشتمان هستند.

با لمس کردن این احساسات به عمیق ترین شکل ممکن گنجی که در سینه تان مدفون شده ، پیدا می شود و 

زوایای پنهان دل تان را برملا می کند.با ترک برداشتن مکانیسم های دفاعی ، نور وارد پستوی تاریک درونتان می شود 

و با تاب آوردن ظلمت درون ،افکار در ذهنتان متبلور می شوند و پرتویی تازه از نور ، یعنی نور شما را به جهان می تاباند.