یادداری معرفت است

[شمس الدین محمد تبریزی] (1)

یاد داری معرفتست و در خواست خدای تعالی از مخلوق

***

[قرآن کریم]

غافر : 58 و ما یستوی الاعمی و البصیر و الذین آمنوا و عملوا الصالحات و لا المسیء قلیلا ما تتذکرون

[دیوان کبیر شمس- غزل 383 ]

هین که گردن سست کردی کو کبابت کو شرابت - هین که بس تاریکرویی ای گرفته آفتابت

یاد داری که ز مستی با خرد استیزه بستن - چون کلیدش را شکستی از کی باشد فتح بابت

در غم شیرین نجوشی لاجرم سرکهفروشی - آب حیوان را ببستی لاجرم رفتست آبت

بو المعالی گشته بودی فضل و حجت مینمودی - نک محک عشق آمد کو سوالت کو جوابت

مهتر تجار بودی خویش قارون مینمودی - خواب بود و آن فنا شد چونک از سر رفت خوابت

بس زدی تو لاف زفتی عاقبت در دوغ رفتی - می خور اکنون آنچ داری دوغ آمد خمر نابت

مخلص و معنی اینها گرچه دانی هم نهان کن - اندر الواح ضمیری تا نیاید در کتابت

***

[یزدانپناه عسکری]

ناآگاهان بر ما وقع خود و آگاهان به اعتدال بر گذشته خود مساوی نیستند، مومن و مصلح بودند با تفقه قلب و درنیامیختند تاریکی اعمالشان را با نور آگاهی. اما کم اند به یاد آورندگان خود .

_____

1 - مقالات شمس تبریزی ، شمس الدین محمد تبریزی ، تصحیح وتعلیق محمد علی موحد- تهران انتشارات خوارزمی 1369 ص 795