نگاهی نو بر خشونت در ورزش امروزی

 امروزه خشونت ورزشی به رفتار نامناسب و مضری اطلاق می شود که توسط هواداران، بازیکنان، مربیان و سایر ذینفعان به تصویر کشیده می شود و به رویدادها یا رویدادهای ورزشی مربوط می شود و قوانین و مقررات ورزشی را نقض می کند و منجر به آسیب جسمی فرد می شود. بارزترین ویژگی خشونت این است که با هدف آسیب رساندن به حریف، فرد یا دارایی دیگری که در نتیجه پرخاشگری واکنشی است که دارای برخی ویژگی های عاطفی است، آغاز ویا تبلیغ می شود. پرخاشگری که فاقد مولفه عاطفی است و به دنبال انجام یک کار خاص است، پرخاشگری ابزاری نامیده می شود .افزایش تماشاگران ورزش در انواع عمده ورزش ها که در آن ها ممکن است به طور پیش بینی شده یا در غیر این صورت منجر به جراحات کشنده یا غیرکشنده، مرگ یا آسیب به اموال شود، همچنان تجربه می شود. بسیاری از کشورها همچنان به ورزش برای درآمدزایی تکیه می کنند و این بدان معناست که ورزش اینجا باقی مانده است. مفاهیم سنتی در مورد علل خشونت متمرکز شده است. خشونت در ورزش نه تنها برای هواداران تیم شرکت کننده، بازیکنان تیم و سایر ذینفعان خطرناک است، بلکه نشان دهنده عدم بلوغ در ورزش و تماشاگر است. توصیه هایی در خصوص کاهش پرخاشگری در ورزش به منظور کاهش خشونت ورزشی ارائه شده است.طبق گزارش ها، یونانی ها جزو کشورهایی هستند که برای اولین بار ورزش های دو و میدانی ایده آل را با ویژگی ویژگی های منصفانه، باوقار، فروتنی بیان کردند، اگرچه گفته می شود که ورزش های عمومی در طول امپراتوری روم شکوفا شده و مشخصه گسترش میدان ها و استادیوم ها است. تاریخ نشان می دهد که ورزش در یونانی شامل رشوه و فساد بود و اصل خشونت ورزشی به عنوان یک هنجار اجتماعی تایید شد و در دوران امپراتوری روم پذیرفته شد.امروزه ورزش با صحنه های خونین، پرونده های قضایی در مورد ارتکاب خشونت و سایر رفتارهای نادرست با خشونت همراه شده است. اخیرا، شواهد فزاینده ای مبنی بر وجود نفرت نسبت به خشونت در میان دست اندرکاران ورزش، به دلیل عواقب ناشی از آن در میان سایر موارد، مشاهده شده است. علل خشونت از تصمیم داوران تا افزایش منفی در میان هواداران متغیر است. بنابراین نیاز به مشارکت در تحقیقات گسترده در رابطه با راه های کاهش و کنترل خشونت ورزشی وجود دارد.

---