روز جهانی پیشگیری از خودکشی

روز جهانی پیشگیری از خودکشی، هر ساله در تاریخ ۱۰ سپتامبر (۱۹ شهریور) برگزار می شود. این روز با هدف افزایش آگاهی عمومی نسبت به خودکشی و روش های پیشگیری از آن تعیین شده است. مجمع جهانی پیشگیری از خودکشی (IASP) به همراه سازمان بهداشت جهانی (WHO) و فدراسیون جهانی سلامت روان، این روز را میزبانی می کنند

خودکشی یکی از معضلات جدی اجتماعی و روانی است که به دلایل مختلفی از جمله افسردگی، اضطراب، مشکلات اقتصادی و اجتماعی، و احساس تنهایی رخ می دهد. این پدیده نه تنها بر فرد آسیب دیده تاثیر می گذارد، بلکه خانواده و جامعه را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. پیشگیری از خودکشی نیازمند آگاهی، حمایت اجتماعی و درمان مناسب است. گفتگو درباره احساسات و مشکلات، مراجعه به مشاوران و روانشناسان، و ایجاد شبکه های حمایتی می تواند به کاهش این معضل کمک کند. اهمیت توجه به سلامت روان و فراهم کردن بسترهای حمایتی برای افراد در معرض خطر، امری ضروری است.

مریم فرجی روانشناس و مشاور در ادامه این مطلب آورده است هدف اصلی این روز، جلب توجه به مساله خودکشی و تشویق به گفتگو در مورد آن است. در این روز، برنامه ها و فعالیت های مختلفی در بیش از ۶۰ کشور برگزار می شود که شامل رویدادهای آموزشی، یادبودها و کنفرانس ها است.

خودکشی یکی از مهم ترین مسائل بهداشت عمومی در سطح جهان است. دومین علت اصلی مرگ و میر در سنین 15 تا 29 سال در سطح جهان است.

با آگاهی از عوامل خطر خودکشی، می توان اقدامات پیشگیرانه مناسب را انجام داد. همچنین با مداخلات به موقع می توان از خودکشی پیشگیری کرد. درمان های دارویی و روان درمانی می توانند در کاهش افکار و اقدام به خودکشی موثر باشند.

خودکشی یکی از نگرانی های عمده در سلامت عمومی است و به عنوان دوازدهمین علت اصلی مرگ در برخی کشورها شناخته می شود. بر اساس آمارهای سازمان بهداشت جهانی، خودکشی در کشورهای مختلف، به ویژه در اروپای شرقی، نرخ بالایی دارد.

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، هر ۴۰ ثانیه یک نفر در دنیا خودکشی می کند و سالانه بین ۲۰ تا ۶۰ میلیون نفر به این اقدام دست می زنند که از این تعداد، حدود یک میلیون نفر موفق به خودکشی می شوند. خودکشی معمولا نتیجه فشارهای اجتماعی، خانوادگی و روانی است که فرد را به بن بست می کشاند و او را به این فکر وادار می کند که تنها راه حل، پایان دادن به زندگی اش است.

شعار امسال (۲۰۲۴) این روز "یک سوال بپرسید؟ یک زندگی نجات دهید" است که هدف آن تشویق افراد به گفتگو و ارجاع به متخصصان سلامت روان است.

برای کاهش افکار و اقدام به خودکشی، برنامه های راهبردی موثری وجود دارد که می توان به آن ها اشاره کرد:

۱. درمان و مشاوره
- درمان روانی: افسردگی و اختلالات روانی از جمله عوامل اصلی افکار خودکشی هستند. درمان های روان شناختی و مشاوره می توانند به افراد در مدیریت این افکار کمک کنند.

- دارو درمانی: استفاده از داروهای ضد افسردگی و دیگر داروهای روان پزشکی می تواند در کاهش علائم افسردگی و اضطراب موثر باشد.

۲. کاهش دسترسی به ابزار خودکشی
کاهش دسترسی به وسایل و ابزارهایی که ممکن است برای خودکشی استفاده شوند، یکی از راه های موثر در پیشگیری از خودکشی است. این اقدام می تواند شامل محدود کردن دسترسی به سلاح ها، سموم و دیگر ابزارهای خطرناک باشد.

 ۳. ایجاد شبکه های حمایتی
- حمایت اجتماعی: داشتن یک شبکه حمایتی از دوستان و خانواده می تواند به کاهش احساس تنهایی و ناامیدی کمک کند. افراد باید تشویق شوند تا در مواقع بحران به دیگران مراجعه کنند و احساسات خود را با آن ها در میان بگذارند.

-فعالیت های اجتماعی: شرکت در فعالیت های اجتماعی و داوطلبانه می تواند به افراد احساس معنا و هدف بدهد و از افکار منفی دور کند.

۴. مهارت های مقابله با استرس
یادگیری مهارت های مقابله با استرس و انجام فعالیت های سالم مانند ورزش، مدیتیشن و تکنیک های آرامش بخش می تواند به افراد کمک کند تا بهتر با فشارهای زندگی کنار بیایند و افکار خودکشی را کاهش دهند.

۵. آگاهی و آموزش
آموزش عمومی درباره علائم و نشانه های افکار خودکشی و نحوه کمک به افرادی که در معرض خطر هستند، می تواند به پیشگیری از خودکشی کمک کند. این آموزش ها می توانند شامل شناسایی علائم هشداردهنده و نحوه برخورد با افراد در بحران باشند.

این روش ها و استراتژی ها می توانند به کاهش افکار و اقدام به خودکشی کمک کنند و در توسعه تاب آوری خودکشی موثر واقع شوند یا اینکه افراد را در مسیر بهبودی قرار دهند.

تاب آوری خودکشی به توانایی فرد در مقابله با بحران های روحی و روانی اشاره دارد که ممکن است او را به سمت افکار یا اقدام به خودکشی سوق دهد. این مفهوم شامل عوامل متعددی است، از جمله حمایت اجتماعی، مهارت های مقابله ای، و احساس هدفمندی در زندگی. افرادی که تاب آوری بالایی دارند، معمولا بهتر می توانند با استرس ها و چالش های زندگی کنار بیایند و به دنبال راه حل های مثبت و سازنده باشند. تقویت تاب آوری می تواند از طریق مشاوره، آموزش مهارت های زندگی و ایجاد شبکه های حمایتی انجام شود.