حفاظت از محیط زیست و منابع حیاتی

حفاظت از محیط زیست همچنین از دسترسی نسل های آینده به منابع حیاتی محافظت می کند، از تلاش های جهانی برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی حمایت می کند و از ارزش های فرهنگی و اخلاقی مرتبط با طبیعت محافظت می کند. با حفظ اکوسیستم ها، خدمات طبیعی ضروری را حفظ می کنیم، از تخریب پرهزینه جلوگیری می کنیم و آینده پایدارتر و سالم تری را هم برای مردم و هم برای کره زمین تضمین می کنیم. در این مقاله، مطالبی درباره اهمیت حفظ و معرفی سازمان حفاظت از محیط زیست، ارائه می گردد.

رویکردهای پیشگیری از آلودگی را می توان برای کلیه فعالیت های احتمالی و واقعی تولید آلودگی، از جمله مواردی که در بخش های انرژی، کشاورزی، مصرف کننده و صنعتی یافت می شود، اعمال کرد. اقدامات پیشگیرانه برای حفظ تالاب ها، منابع آب زیرزمینی و دیگر اکوسیستم های حیاتی ضروری است.

هر کدام از این عوامل، به تفکیک تشریح می گردد:

۱.بخش انرژی

در بخش انرژی، پیشگیری از آلودگی می تواند آسیب های زیست محیطی ناشی از استخراج، پردازش، حمل و نقل و احتراق سوخت را کاهش دهد. روش های پیشگیری از آلودگی عبارتند از:

• استفاده از انرژی های تجدیدپذیر: مانند انرژی خورشیدی، بادی و زمین گرمایی به جای سوخت های فسیلی.
• صرفه جویی در مصرف انرژی: کاهش استفاده از وسایل برقی، خاموش کردن چراغ ها و استفاده از وسایل کم مصرف.

۲. بخش کشاورزی

برای جلوگیری از آلودگی محیط زیست در بخش کشاورزی، می توان از روش های مختلفی استفاده کرد که به کاهش آسیب های زیست محیطی کمک می کنند. این راهکارها به بهبود کیفیت خاک، آب، هوا و همچنین حفظ تنوع زیستی کمک می کنند. چند مورد از این عوامل عبارتند از:

• کاهش استفاده از آب و مواد شیمیایی
• تصویب سموم کمتر مضر برای محیط یا کشت گونه های گیاهی با مقاومت طبیعی در برابر آفات
• حفاظت از مناطق حساس
• کنترل فاظلاب کشاورزی
• کاهش استفاده از تراکتورها و ماشین آلات سنگین برای جلوگیری از فشردگی خاک و انتشار گازهای گلخانه ای.
• استفاده از ماشین آلات برقی یا با سوخت های پاک تر مانند بیودیزل، که باعث کاهش آلودگی هوا می شود.
• استفاده از ضایعات گیاهی و دامی برای تولید کمپوست به جای دور ریختن آن ها.
• به جای سوزاندن بقایای محصولات کشاورزی، از آنها به عنوان کود یا علوفه استفاده شود تا از آلودگی هوا جلوگیری شود.