بودجه ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد گزارشگری بهنگام

موضوع مهم استقرار بودجه ریزی بر مبنای عملکرد برای اولین بار در اوایل دهه ۸۰ مطرح شد. و تلاشهایی در این راستا توسط نهادهای ذیربط انجام شد ولی بر اساس پژوهش ها و مصاحبه هایی که از صاحب نظران این حوزه صورت گرفت نتایج مطلوبی منعکس نمی کند و تا وضعیت مطلوب فاصله خیلی زیادی داریم. 

لذا در جهت استقرار بودجه ریزی بر مبنای عملکرد که امروزه در کشورهای پیشرفته مورد استفاده قرار می گیرد پژوهش هایی در این راستا با استفاده از تئوری زمینه بنیاد به انجام رساندم که منجر به ارائه الگویی برای استقرار نظام بودجه ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد گزارشگری بهنگام (Real Time Reporting) در بخش عمومی ایران گردید. 

و بخشی از خروجی این پژوهش معرفی رویکرد گزارشگری بهنگام بعنوان الگویی مناسب جهت استقرار بودجه ریزی بر مبنای عملکرد در بخش عمومی می باشد. در بخش های دیگر پژوهش چالش های پیش رو و ویژگی ها و مختصات این حوزه مورد بررسی قرار گرفته است. که در بخش نخست جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه با صاحب نظران انجام گرفته است.

تحقق گزارشگری بهنگام نیازمند ابزارها و اجزایی به شرح ذیل می باشد؛ ابزار های موبایل، رایانش ابری، مدیریت فرآیند کسب و کار (BPMN)، هوش تجاری، معماری سازمانی و پکپارچه سازی سامانه های سازمانی.

از پیامدهای استقرار بودجه ریزی بر مبنای عملکرد با رویکرد گزارشگری بهنگام می توان به موارد ذیل اشاره کرد؛

اثرات سطح ملی شامل؛ افزایش سطح رضایتمندی عمومی، مدیریت هوشمند هزینه های دولت، ایجاد مشارکت ملی بین دستگاه های اجرایی، حذف و ادغام سازمان های موازی، مولد سازی دارایی های دولت و تقویت رویکرد ملی.

اثرات اقتصادی شامل؛ اصلاح اتلاف منابع، ایجاد ثبات اقتصادی، افزایش رفاه اقتصادی، افزایش کارایی اثر بخشی و صرفه اقتصادی، اطمینان از وصول درآمدهای مالیاتی و سایر درآمدهای دولت و تحقق اقتصاد هوشمند.

و بهره وری شامل؛ امکان پایش لحظه ای سازمان ها، تخصیص بهینه منابع در دوره های کوتاه و بلند مدت، افزایش بهره وری، تخصیص بودجه براساس عملکرد و اهداف، تخصیص صحیح بودجه بر اساس اهداف، تحقق بهای تمام شده مبتنی بر فعالیت، حرکت به سمت خلق ارزش در بخش عمومی و کاهش بهای تمام شده کالا و خدمات.