شرایط قانونی بهره برداری از خدمات ابزار های رسانه های اجتماعی

دانشگاه پیام نور (همه مراکز) 

در حالی که سازمان ها می توانند سیاست رسانه های اجتماعی خود را تدوین کنند، اما هر ابزار رسانه های اجتماعی شرایط خدماتی خاص خود را دارد. سازمان یا افراد بعد از پذیرش شرایط استفاده، مجاز به استفاده از رسانه های اجتماعی هستند. این شرایط استفاده مشخص می کند که ابزار رسانه های اجتماعی چه چیزی را ارائه می کند و چگونه باید آن را مورداستفاده قرار داد. ضمنا توضیح می دهد که چرا شرایط خدمات را می توان شرایط استفاده یا بهره برداری نیز نامید و به طور کلی توافقات مربوط به حریم خصوصی، حق چاپ، استفاده از کوکی، امنیت و غیره را تصریح می کند. 

به عنوان شرح بیشتر چند لینک در مورد شرایط استفاده از خدمات را ارائه می کنیم

www.facebook.com/legal/terms About.pinterest.com/en-gb/terms-service

Twitter.com/tos. Support.twitter.com/articles/41949-guidelines -for-law-enforcement

در حالی که شرایط خدمات را می توان اطلاعات کلی برای کاربران در نظر گرفت، راهبردهای دیگری نیز برای مقامات اجرای قانونی در صفحه جداگانه ای ارائه می شود.

https:support.twitter.com/articles/41494-guidelines-for-law-enforcement

طبق ابتکار حقوق کاربران ، «شرایط خدمات؛ نخوانده ام» بیشتر افراد هنگام ثبت نام برای حساب کاربری ایمیل برخط یا ابزار رسانه های اجتماعی یا هنگام برنامه شرایط خدمات را نمی خوانند. گر چه شرایط خدمات ممکن است تاثیری بر حریم خصوصی برخط فرد داشته باشد، اما افراد آن را می پذیرند زیرا شرایط اغلب خیلی طولانی هستند یا با استفاده از اصطلاحات پیچیده قانونی نوشته می شوند. در نتیجه ابتکار «شرایط استفاده: نخوانده ام» سامانه های برچسب زنی و رتبه دهی را برای شرایط خدمات و سیاست های حریم خصوصی در اینترنت توسعه داده است. رتبه دهی از خیلی خوب (دسته A ) تا خیلی بد (دسته E) است. بسیاری از ابزارهای رسانه های اجتماعی تاکنون رتبه دهی شده اند و نتایج در اختیار عموم قرار می گیرند. در نتیجه این ابتکار به افراد امکان آگاهی بیشتر در مورد مکانی که قصد ثبت نام در آن را دارند، خواهند داد.

مسئله مهم مرتبط با شرایط خدمات ابزارهای رسانه های اجتماعی به مالکیت فکری مربوط می شود. این مسئله به مالک داده های رسانه های اجتماعی مربوط می شود؛ اینکه آیا محتوی منتشر شده واقعا تحت مالکیت ابزار رسانه های اجتماعی، کارمند است یا کارفرما. بیشتر ابزارهای رسانه های اجتماعی حقوق غیر انحصاری به کاربران می دهند، یعنی کاربر می تواند تمامی حقوق را داشته باشد و مسئولیت آن بر عهده خود است. با این وجود، بسیاری از ابزارهای رسانه های اجتماعی تصریح می کنند که آنها محتویات و عکس های کاربران را برای اهداف حسابرسی و تجاری دوباره مورداستفاده قرار میدهند، حتی زمانی که عکس یا محتویات توسط کاربر حذف شوند. همچنین سایر کاربرانی که محتویات یا تصویر مخصوصی را به اشتراک می گذارند، می توانند بعد از حذف توسط کاربر مورداستفاده قرار گیرد. این امر دلالت بر این موضوع دارد که پست های رسانه های اجتماعی را می توان غیرقابل حذف تلقی نمود.

موضوع مرتبط دیگر با مالکیت فکری، تخلف حق چاپ است. یعنی کاربر رسانه های اجتماعی هرگز حق ندارد محتویاتی را که توسط سازمان یا اشخاص دیگر تولید شده را بدون دریافت اجازه از منبع اصلی، کپی کند. همچنان، سادگی در پست گذاری بر ابزارهای رسانه های اجتماعی خطر را برای کاربر افزایش می دهد که محتویات ساخته شده توسط خود کاربر (شعار تبلیغاتی، عکس ، فیلم، مقاله یا هر چیز دیگر) بدون توجه به آثار اصلی کاربران منتشر شود. به خصوص تصاویر در جست وجوی تصویری گوگل، ویدئوهای یوتیوب، یا متون اشعار بدون اشاره و اجازه به منبع اصلی نباید منتشر شوند. وقتی منبع اصلی اثر خود که بر اساس قانون حق چاپ مورد محافظت است را بدون اجازه وی بروی رسانه های اجتماعی ملاحظه کند، اعلان تخلف حق کپی را می تواند به ابزار رسانه های اجتماعی ارائه کند. 

 با این وجود باید اشاره کنیم که تخلف حق چاپ متفاوت از اشتراک گذاری و پیوند گذاری اطلاعاتی است که پیش از ارائه و انتشار نیازی به تائید و اجازه ندارند.

دانشگاه پیام نور (همه مراکز)