شناخت و کاربرد الگوهای نوین تدریس درمیان اساتید گروه علوم انسانی

هدف این پژوهش، بررسی میزان شناخت و به کارگیری الگوهای نوین تدریس در میان استادان گروه علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان و روش آن توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه اساتید گروه علوم انسانی به تعداد 140 نفر است که 96 نفر از طریق نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته حاوی 35 گویه مطابق با مقیاس لیکرت در دو زمینه شناخت و کاربرد تنظیم شده و پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفای کرونباخ در حیطه شناخت 0/80 و در حیطه کاربرد 0/84 به دست آمده است. داده ها با استفاده از آمار توصیفی (درصد، فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون T تک متغیره، T مستقل، تحلیل واریانس) در دو سطح شناخت و کاربرد تحلیل شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که استادان، علاوه بر اینکه الگوهای نوین تدریس را بیش از حد متوسط می شناسند، آنها را بیش از حد متوسط در فرایند تدریس به کار می گیرند. همچنین بین نظرات اساتید گروه علوم انسانی در شناخت و به کارگیری این الگوها با توجه به ویژگی های جمعیت شناختی (سابقه خدمت، مدرک تحصیلی) تفاوت معنادار وجود داشته، اما بر حسب (دانشکده محل خدمت و رشته تحصیلی) تفاوت معنادار نبوده است.

Keywords:

الگوهای تدریس , الگوهای پردازش اطلاعات , الگوهای انفرادی , الگوهای اجتماعی , الگوهای سیستم های رفتاری , علوم انسانی , آموزش عالی