تاثیر استفاده از آب خاکستری به‎ همراه زئولیت در ساخت و عمل آوری بتن غیرمسلح در عیارهای سیمان و سنین مختلف

نظر به سهم قابل‎توجه صنعت بتن در مصرف آب و انتشار گازهای گلخانه­ای، بررسی امکان استفاده از آب­های نامتعارف و مصالح دوستدار محیط‎زیست در این صنعت ضروری است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی برهم‎کنش سه نوع آب (شامل آب شهری، آب خاکستری و ترکیب آب شهری و آب خاکستری با نسبت برابر)، ۴% جایگزینی سیمان با زئولیت (۰، ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد)، دو سطح مصالح سیمانی (شامل ۲۵۰ و ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب) و پنج سن عمل­آوری (۳، ۷، ۲۱، ۵۶ و ۹۰ روز) بر مقاومت فشاری بتن در سه تکرار با ساخت ۳۶۰ آزمونه بتنی صورت‎گرفت. نظر ‎به تنوع قابل‎ملاحظه تیمارهای آزمایش در این پژوهش و با توجه به عدم تجزیه و تحلیل­های آماری در پژوهش­های قبلی، نتایج پژوهش حاضر در قالب طرح کاملا تصادفی به‎صورت آزمایش فاکتوریل تحت آزمون­های تجزیه واریانس (ANOVA) و مقایسه میانگین­ها (LSD) قرارگرفت. نتایج نشان داد که استفاده از آب خاکستری و ترکیبی موجب افزایش مقاومت فشاری بتن شد. هم‎چنین، اگرچه کاربرد زئولیت در هر دو عیار سیمان عموما منجر به کاهش مقاومت فشاری بتن شد، نرخ تغییرات در عیار سیمان ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب به‎مراتب کمتر از عیار سیمان ۲۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب بود، به‎طوری‎که جایگزینی ۱۰، ۲۰ و ۳۰ درصد زئولیت در مقایسه با تیمار عدم‎کاربرد زئولیت در عیار سیمان ۲۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب موجب کاهش مقاومت فشاری به­میزان به‎ترتیب ۰/۱۵، ۱/۲۶ و ۰/۳۴ درصد شد. ولی در عیار سیمان ۳۵۰ کیلوگرم بر مترمکعب، مقاومت فشاری آزمونه­ها را به­ترتیب ۴/۲-، ۴/۵+ و ۷/۱۳- درصد تغییر داد. با این‎حال، با توجه به برهم‎کنش معنی­دار این دو عامل با نوع آب، که به‎معنای اثرات متفاوت نوع آب و درصد زئولیت در عیارهای مختلف سیمان است. انتخاب بهترین سطح کاربرد زئولیت و نوع آب با توجه به عیار سیمان موردنظر باید براساس آزمون طرح اختلاط در کارگاه به‎دست آید.

Keywords:

آب نامتعارف , برهم‎کنش , تجزیه واریانس , سن بتن , طرح اختلاط