مداخله خارجی و فقدان الگوی بومی توسعه در آسیای جنوب غربی

پژوهش پیش روی بر آن است که حضور دامنه دار و گسترده قدرت های خارجی در امور امنیتی، سیاسی، اقتصادی و حتی فرهنگی و آموزشی کشورهای حوزه آسیای جنوب غربی مانع از آن شده است که کشورهای منطقه مذکور سازوکارهای مشارکت جمعی را شناسایی ونهادینه سازند. منطقه آسیای جنوب غربی با وجود برخورداری از موقعیت ویژه ژیواستراتژیک، ژیواکونومیک و ژیوکالچر و برخورداری از منابع انسانی قابل توجه، به واسطه مداخله قدرت های بیگانه نتوانسته است مشارکت بومی و گروهی و تبدیل خودیار فرصت ها را تمرین کنند و قابلیت های خود را افزایش دهند. حضور قدرت های بیگانه از دو خواستگاه برخوردار است که یکی به تمایلات این قدرت ها به مداخله در امور کشورهای منطقه آسیای جنوب غربی باز می گردد و خواستگاه دیگر آن نیز به تمایلات کشورهای منطقه مذکور به وارد ساختن قدرت های خارجی در جهت رفع نیازهای آنها بالاخص نیازهای امنیتی بازمی گردد.چنین تمایلاتی زمینه ساز مداخله فزاینده قدرت های خارجی را فراهم آورده است که ماحصل آن فقدان شکوفایی قابلیت های هییت های حاکمه کشورهای حوزه مذکور جهت تمرین و بکارگیری ابتکارات مشارکت گروهی و سازوکارهای اقدام جمعی در مسیر توسعه و پیشرفت می باشد.

Keywords:

نظام بین الملل , خاورمیانه بزرگ , محذورات بین المللی , نظام کلان , نظام تابع , آسیای جنوب غربی