ارتقاء حیات شبانه در فضاهای شهری با رویکرد شهر 24 ساعته (نمونه موردی: محور عفیف آباد شیراز)

امروزه اکثر فعالیت های روزانه به منظور انجام امور کاری و تامین معاش افراد هستند. لذا می توان بهترین فرصت حضور در فضای شهری را بعد ازغروب آفتاب و در ساعات شبانه دانست. این پژوهش سعی دارد عناصر تاثیرگذار فضاهای شهری را شناسایی و با ارائه راهبردها و سیاست های مناسب، باعث افزایش سرزندگی و حیات شبانه گردد. محور خیابان عفیف آباد به دلیل عدم حضور کاربری های مختلط با حیات شبانه، نورپردازی نسبتا نامناسب و ... در ساعات پایانی شب سرزندگی خود را از دست داده و با فضایی ناامن، و خالی از مردم تبدیل می شود. لذا در این پژوهش با بررسی کیفیت های آفریننده سرزندگی و حضور پذیری به ویژه در زمان شب، از طریق پرسشنامه و برداشت میدانی محدوده، و سپس تجزیه و تحلیل اطلاعات با بهره گیری از شاخص آنتروپی سعی در ارائه گزینه ها و طرحی مناسب برای حضور پذیر نمودن محدوده در ساعات شبانه شده است.

Keywords:

حیات شبانه , فضای شهری , آنتروپی , شهر شیراز