راهکارهای افزایش خلاقیت درطراحی معماری مهدکودک

مهدکودک به عنوان یکی از بناهای ضروری در عصر حاضر می باشد که پایه های رشد شخصیتی، ذهنی، عاطفی و اجتماعی کودک در آن شکل می گیرد. در گذشته مهد کودک فضایی به صرف نگهداری و مراقبت از کودک بوده است و توجه چندانی به نیازها و علایق کودک نشده است. حال آنکه این فضای مذکور همچنان در ایران طراحی چندان مناسبی برای کودک نداشته است و مهد کودک در فضای مسکونی و حتی گاها آپارتمان ها تاسیس شده و با نقاشی و رنگ آمیز ظاهرا به محیطی کودکانه تبدیل شده است. هدف از این پژوهش، دستیابی به اصول طراحی فضاهای مهدکودک برای کودکان 3 تا 6 ساله ایرانی با رویکرد ارتقاء خلاقیت آنان است، تا با به کارگیری اصول حاصل در طراحی فضاهای مختص کودکان، انگیزش کودک برای بازی ارتقاء یافته، قدرت تخیل و کنجکاوی او افزایش یابد و خلاقیت در کودک افزون شود. در این تحقیق، بر پایه تلفیق نظریات مرتبط با موضوع تحقیق، از روش تحقیق پیمایشی (زمینه یابی) استفاده شده و بر اساس مدل خلاقیت، اصول طراحی فضاهای آموزشی استنتاج گردیده است. نتایج تحقیق بر اساس مدل، تهیه اصولی معمارانه برای طراحی فضاهای آموزشی کودکان 3 تا 6 ساله در جهت ارتقاء انگیزش و خلاقیت آنان است. تغییر- تکمیل پذیری فضا و اجزای آن، تداخل فضاهای باز و بسته و بازسازی عناصر محرک طبیعی مانند نور، آب و گیاهان از اصول و تکنیک های طراحی فضای مهد کودک با رویکرد ارتقای خلاقیت در کودکان محسوب می شود.

Keywords:

طراحی معماری , مهد کودک , خلاقیت , کودک