ضرورت حفظ معماری مناطق هورامانات در راستای پایداری و گردشگری زیست بوم

زندگی در منطقه هورامانات بصورت دوستدار محیط زیست، قرن هاست در جریان قرار دارد. اما با ورود به عصر جدید اینروند دچار آسیب شده و حتی از بین رفته است. امروزه شاهد معماری جدیدی هستیم که به همراه عوارض خودش،آسیب های اجتماعی فرهنگی و زیست محیطی را بوجود آورده و معماری بومی و پایدار این منطقه را که با زیست بوم ویژهخود پیوند مناسبی داشت، تا مرز نابودی پیش برده است. چند راهکار برای بهبود این وضعیت نامناسب پیشنهاد شدهاست. در ابتدا مناطقی را که کمتر آسیب دیده، شناسایی نمود و به بازسازی آن پرداخت. به موازات این بازسازی با ایجاداقامتگاه های گردشگردی بومگردی در مناطقی که بصورت متروک رها شدهاند می توان به حیات دوباره آن به عنوان یکزیست بوم برای میراث جهانی اقدام نمود. با شناسایی معماری این مناطق در سراسر کره زمین از سرزمینهای سرد قطبشمال و آلاسکا تا جنگل های استوایی و بیابان ها، می توان زیست بوم های کره زمین را که با انسان ها پیوندی دیرینه داشته انداحیا نمود. از مزایای احیای معماری بومی در منطقه هورامانات می توان به، شکوفایی گردشگری، حفاظت از محیطزیستو جلوگیری از مهاجرت و حاشیه نشینی به اطراف شهرها اقدام نمود.

Keywords:

معماری بومی , معماری پایدار , گردشگری بومگردی , زیست بوم , محیط زیست