نقش آموزش شهروندان بمنظور بهبود مدیریت شهری

موضوع نقش شهروندان در آموزش، از یک دهه قبل تاکنون به عنوان عامل اساسی در بررسی های آسیب شناسی اجتماعی در شهرها مورد توجه است. امروزه در هر جامعه ای از جمله ایران تحقق اهداف توسعه موکول به کنترل و کاهش مسایل و آسیب های اجتماعی است. هدف از این پژوهش حاضربررسی نقش آموزش شهروندان در کنترل آسیب های اجتماعی شهری و ارتقاء سبک زندگی و فرهنگ شهری به منظور مدیریت شهری می باشد . روش تحقیق در این پژوهش توصیفی-کتابخانه ای می باشد. دراین تحقیق به دنبال این هستیم که دانش مان را نسبت به نقش آموش شهروندان در مدیریت شهر افزایش دهیم تا زمینه های لازم جهت مشارکت گسترده مردم در امور اجتماعی فراهم گردد. آموزش شهروندی از ارکان اساسی زندگی اجتماعی و فرهنگی انسان در جامعه امروز است، بر این اساس این مولفه از مباحث اساسی جامعه شهری در هر دوره تاریخی از زندگی انسان می باشد. این مسئله از قرن 19 در جوامع صنعتی و شهرنشینی از اهمیت فراوانی نسبت به دوره های تاریخی گذشته جهان برخوردارگردیده است، همین امرمنجربه پیدایش و ضرورت نظام مهارت های شهروندی و اهمیت آن در حوزه آموزش و پرورش و آموزش عالی قرار گرفته است؛ و باعث این شده که نهادهای آموزشی جوامع صنعتی از طریق برنامه ریزی های رسمی و غیر رسمی به تحکیم و تقویت نظام ارزشی مهارت های شهروندی بپردازند و در جهت استحکام دموکراسی و مشارکت ملی – محلی، هویت اجتماعی و مدنی شهروندان را تکامل بخشند.

Keywords:

زندگی شهروندان , آسیب های شهر , مدیریت شهری , فرهنگ شهری , نقش شهروندی